Hic captat benevolentiam ex judicis persona: et primo ostendit ejus misericordiam ad miseros; secundo ostendit ipsius justitiam, ibi, judicasti, domine, causam animae meae. Circa primum tria ponit. Primo miserorum orationem: invocavi, alias in angustiis existens, de lacu novissimo, de maximis tribulationibus; sicut in Aegypto; et in libro judicum frequenter. Eccli. 51: invocavi dominum patrem domini mei, ut non derelinquat me. Secundo ponit orationis misericordem exauditionem: vocem meam audisti, ita et nunc ne avertas. Psal. 6: exaudivit orationem meam dominus, orationem meam suscepit. Tertio commemorat post auditam orationem, confortationem: appropinquasti in die, confirmans me auxilio tuo; ita et nunc. Job 17: pone me juxta te. Isai. 41: ne timeas, serve meus, quia ego tecum sum, ne declines.