70. De Corpore Christi.

1. O quantae perfectionis
Est vis huius actionis,

Cum sub manibus humanis
Fit divina caro panis,
Et dignatur attrectari
Ipse Christus in altari
Factus eucharistia!

2. O mirandam novitatem,
Cum per verbi potestatem
Formae manent et figurae,
Sed vertuntur creaturae!
Nam nec panis neque vinum
Est hic post verbum divinum,
Sed Christi praesentia.

3. Audi formam novitatis,
Plenam tamen bonitatis,
Panis fit id, quod non erat,
Et non fit nisi, quod erat;
Hic conversio formalis
Non est, sed substantialis,
Nec crevit substantia.

4. [Non est hic] sensus sed fides,
Est, quod credis, non, quod vides,
Etsi corpus est, quod tangis,
Non est tamen hoc, quod
frangis ;
Nam si perfert tuum tactum,
Nequit tamen esse fractum
Nec pati mortalia.

5. Quis ergo digne miretur,
Cum hoc sacrum celebretur,
Posse quemquam operari,
Quod nec valet cogitari;
Vincit enim omnem sensum
Per mysterium immensum
Illa pacis hostia.

6. Res plena summae virtutis
Est mysterium salutis,
Ibi nuntius caelestis
Est adiutor atque testis
Et sacerdos ipse Deus,
Licet sit minister reus
Implens ministeria.