Lectio 1

Hic principaliter plangit miseriam obsidionis.

Et dividitur in partes duas. In prima plangit populi miseriam; in secunda arguit insultantium laetitiam ibi, gaude et laetare, filia edom. Circa primum duo. Primo plangit populi afflictionem; secundo resistendi impotentiam, ibi, cum adhuc subsisteremus, defecerunt oculi nostri. Prima in duas. In prima plangit populi miseriam in generali; secundo exequitur per partes, ibi, sed et lamiae nudaverunt. Circa primum duo. In prima ponit metaphoram; in secunda exponit, ibi, filii sion inclyti. Fuerunt Judaei eminentes in tribus.

In subtilitate divinae cognitionis psalm. 147: non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Ideo dicit, aurum. Prov. 20: est aurum, et multitudo gemmarum, et vas pretiosum labia scientiae. Et hoc obscuratum est, infidelitatis ignominia. Isa. 5: captivus ductus est populus meus, quia non habuit scientiam. Eminebant secundo in pulchritudine honestatis. Eccl. 44: pulchritudinis studium habentes, pacificantes in domibus suis.

Et ideo dicitur, color optimus, quasi mutatus est in nigredinem peccati et tristitiae. 2 Mach. 3: facies, et color immutatus est. Tertio eminebant in cultu religionis: ideo dicitur, lapides sanctuarii dispersi sunt per caput platearum, diversarum gentium. 1 Mach. 4: tulerunt lapides contaminationis in locum immundum.