CONCORDIEN. 75

chimi assignent, qui eas cognoscere valeat, et a quo solo licite sacramenta recipiant.

Et ratio est, tum quia non omnia in capellis fiant, ad quae parochi tenentur ex iure communi et Tridentino. Van Espen Ius eccl. univ. par. 2, sect. 2, tit. 1, Cap. 3, num. 30; tum ex eo praesertim, quia, ceu tradit Reiffenst. lib. III decret, de Cleric. non resid. § 3 in parochis censetur electa industria personae.

Idque eo vel magis in themate dicendum esse, cum agatur de Capellanis amovibilibus, qui ut mercenarii et imperiti in iure habentur, quique, utpote propria auctoritate destituti, nec stabiles, minori studio et caritate operam suam in con- creditas sibi oves impendunt. Ursaya discept, eccles, tom. I, part. 1, disc. 14, n. 02; De Luca De deam. disc. 12, num. 12; S. Rota decis. 78, n. 33 coram Ansaldo.

Quod si quandoque S. C C. per coadiutorum constitutio- nem magis quam per dismembrationem, parochianorum ne- cessitatibus occurrendum duxerit; orator observat, hoc anti- quitus in foro invaluisse, sed lapsu temporis ab aula recessisse et ipsammet S. C. C. in diversam abiisse sententiam, ceu videre est in Ianuen, dismembrationis diei 14 Augusti 1875; et hanc sententiam amplexam fuisse, quia proprius parochus melius oves suas tuetur atque agnoscit, quam Capellanus, Coadiutor aut Custos alterius Ecclesiae ; isti enim nec omnia fidelibus praestant, nec tamquam suis.

Verum, dato etiam quod Coadiutorum deputatio a iuris communis dispositionibus et a S. C. C. praxi aliena haud sit ; nihilominus orator sustinet in themate novarum paro- chiarum erectionem inducendam esse, quia Episcopus decla- rat, ob congruae parochialis insufficientiam, sacerdotes haud inveniri, qui Vicariorum munere fungi velint. Imo saepe saepius contigisse, ut modo una, modo altera Ecclesia suc- cursalis absque Coadiutore per plures annos permanserit, et hoc inconveniens in praesentiarum quoque verificari. Cum itaque de causarum existentia dubitari nequeat, quae divisio- nem parochiae S. Martini et novarum parochiarum erectio-