74. Hymnus de timore Domini.

1. Dat vitam timor Domini
Et donat sapientiam,
Dat intellectum homini,
Illuminat scientiam,
Potentiam dat semini,
Dat pacemque clementiam.

2. Est timor Dei gaudium
In eoque iucunditas,
Dat ipse bonum prandium,
In ipsoque sobrietas
Ex eoque solacium,
Repellitur calamitas.

3. Timens Deum nunquam ruit
Ipse manetque constanter,
Non tristatur neque luit,
Namque gerit hic Iactanter,
Ipse erit, est et fuit,
In statu [est] congaudenter.

4. Hic timor est humilitas,
In qua Deo serviamus,
Hic timor mundi puritas,
In qua Deo placeamus,
Mansuetudo, sanctitas,
In qua caelum ascendamus.

5. Hic timor et prudentia,
Ex qua nos consideramus,
Hic timor temperantia,
In qua nos contineamus,
Constantia, iustitia,
Per quam fratri ius reddamus.

6. Domus nostra subvertetur,
Si non sumus in timore,
Gressus noster dirigetur,
Si nos sumus in amore,
Actus noster diligetur,
Si nos sumus in labore.

7. Si deest timor Domini
Et nobis hic non permanet,
Non adhaeremus lumini,
Sed lumen nobis desinet,
Flectamur Dei nomini,
Defendet nos, custodiet.

8. Nam timentes Deum sanctum
Erunt sanctique beati,
Diligentes Dei cantum
Erunt hi glorificati,
Adhaerentes Deo tantum
Satis erunt hi laetati.

9. Dat Deus se timentibus
Omnem escamque virtutem,
Dat ipse diligentibus
Bonum statumque salutem
Largiturque petentibus,
Aufert illis servitutem.

10. Potens erit semen horum
Divitiisque gloria
Regnatque virtute morum
Ac erit in memoria.
Felix erit vita quorum,
Laetabitur per omnia.

11. Hic timor fugat vitium
Et repellit omne crimen
Est ipseque initium
Sapientiaeque limen,
Est ipseque indicium
Ad habendum bonum finem.

12. Nam, nisi te retineas
In altissimi timore
Et nisi Deum diligas
In corde et ex amore,
Necesse est, ut sentias
Te subverti pro dolore.

13. Homo non iustificatur
Nec potest salvus fieri,
Si non certe commoratur
Is in timore Domini ;
Summus Deus timeatur,
Sit verus amor proximi.