CONCORDIEN. 77

sionem esse inconsultam, mirum non esse quod Ordinarius paucos ante annos, nempe anno 1880 non necessariam imo inopportunam retinuerit , et ideo trium oppidorum habitan- tium preces respuerit.

Et revera ad divisionem poscendam non valere subdit ra- tionem pacti , vi cuius aliqui contendunt tres pagos Clau- zettum, Vitum et Anduinum in unam paroeciam coaluisse.

Sed dato, et non concesso, quod haec fuerit unionis causa, non sequi posse hodie ad divisionem deveniri, quia, praeter reliqua, deest unanimis contrahentium consensus, imo Clau- zettum dictae divisioni prorsus adversatur.

Praeterea nec valere, quod S. Martini ecclesia deserta et fatiscens sit ; hoc enim ad summum respicit aedes, non ti- tulum animarumque curatorem, qui oves suas invigilat easque visitat, pascit ac regit sive per se, sive per quinque coope- ratores, qui in principalioribus pagis versantur, quique pro 5200 fidelibus sufficere omnino dicendi sunt.

Tandem nec valere distantiam plebis ab ecclesia S. Mar- tini viarumque difficultatem. Nam haec paucos ante annos non recognoscebantur ab Ordinario ut revera gravia et one- rosa. Quod si hodie tum Episcopus, tum Riîius Patriarcha sententiam mutavisse videntur ; id fecisse dicendi sunt magis ex relationibus interesse habentium, quam ex propria et certa scientia.

Verumtamen data etiam gravitate et distaritke difficul- tate, nihilo tamen secius divisionis necessitatem non apparere ; quippe quia animarum necessitatibus per coadiutores et com- plures sacramentales ac baptismales ecclesias satis est con- sultum, quin ad odiosum divisionis remedium confugiatur; et hanc fuisse constantem S. Rotae praxim, ut patet ex Aesina Parochialis 12 Iunii 1751 cor. Elephantutio, et probat Bar- bosa ad Conc. Trid. sess. 21* cap. 4* num. 10 De parochis* dis. 35* num. G ; Monacelli aliique.

Ceterum magnificatam viarum difficultatem huiusmodi haud esse, erui ex testimonio decurionis Veli tum, qui asse- verat itinera esse curribus pervia et bene servata.