MATRIMONII 79

Tandem animadver t i t legem ecclesiasticam admi t te re epikejam, quam quidem Trident inum ipsum non excludi t , adeo ut quando quis non possit ad proprium parochum ac- cedere , contrahere sufficiat coram duobus testibus et quo- libet Sacerdote : quod confirmatur doctrina Gury de Matr. num. 483, et s. C. Congregationis responsione diei 22 Apri- lis 1795 a P io VI adprobata. Au tumat autem m e t u m , quo augebatur sponsus, casum consti tuere, quo recursus ad pro- prium parochum ve taba tur . Quibus semel admissis exulare prorsus cogitur difficultas de deficientia test ium ; quia certo certius al ter e ra t coniugum famula, al ter vero ipse presby- ter , utpote qui munere parochi in casu non amplius funge- batur .

His praemissis propositum fuit diluendum

Dubium.

An sententia Curiae Archiepiscopalis Parisiensis sit

confirmanda vel infirmanda in casu.

RESOLUTIO .Sacra Cong.Concilii , re discussa sub die 11 De- cembris 1 8 8 0 , respondere censuit :

Firma remanente susceptae prolis legitimitate, senten- tiam esse confirmandam.

Implorata autem nova audientia per vinculi defensorem, i t e rum causa discussa fuit, die 9 April is 1 8 8 1 sub hoc d u b i o - An sit standum vel recedendum a decisis in casu. - Et responsum parui t - In decisis.

Ex QUIBUS COLLIGES:

I . Ubi Tr ident inum publicatum fuit, nul la atque i r r i t a declaranda esse matr imonia , quae ini ta fuerint absque proprio Parocho, sive Sacerdote, de Parochi au t Ordinari i l icentia, et absque duobus saltem test ibus.

I I . Neque proprium Parochum haberi posse, quoties deficiat domicilium, aut quasi domicilium contrahent ium.