PARISIEN. 79

Insuper ex iurata actricis fide et septimae manus testi- monio probat orator puellam pro viribus restitisse et non- nisi circumventam et oppressam nuptias subiisse. Marchio- nissae voluntas lex fuit inflexibili modo imposita , et lex ferebatur in personam prorsus dominatam, ita ut modesta contradictio ad nihilum valeret et de resistentia ne cogitari quidem potuisset. Iterum atque iterum unaquaque die per tres integras hebdomadas sive Marchionissa, sive amita, sive patruus, qui alias nuptias propugnaverant, hoc aliud matri- monium puellae imponebant ; sed iterum atque iterum pro- testat iones et lacrymis puella impositum coniugium reii- ciebat, donec viribus fracta, febri oppressa qua totidem no- ctibus urebatur, animo defecit, ab inutili resistendi conatu destitit, atque in statum desolationis ac desperationis ceci- dit. Haec testatur actrix, cui plures alii testes concinunt. Iamvero S. Rota (Decis. 405, n. 8, part. 18 recent.) haec tradit : « Ex parte vero mulieris dicitur probatus metus, si testes deponant de ipsius lacrymis et querelis praecedenti- bus matrimonium ».

Nec alia resistentia potuisset opponi a puella vix se- ptemdecim annos nata , adnotat orator , dum universa fa- milia, praecipue eius mater, pupilla et ipsa atque vidua, a Marchionissae voluntate tamquam a lege penderet. Nec ad aliquem potuisset confugere, dum Marchionissa dominio et terrore omnes premebat. Cumque hic rerum status stabilis esset ac permanens, puella rationabiliter sperare non pote- rat, familiae et aviae praesertim indignationem diu, immo semper non duraturam.

Praeterea Marchionissa minabatur quod si Margarita oblatas nuptias respuisset, nullas alias contractura foret ; qui timor, ait patronus, est gravis imo gravissimus.

Ex quibus omnibus iam patet, concludit orator, aucto- ritate, instantibus ac importunis precibus, consiliis, imo iussu et minis consensum puellae extortum fuisse , ideoque ma- trimonium ab ipsa initum nullum fuisse.

Huc perducta oratione , advocatus solvit difficultatem,