First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
62 EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 63
64 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 115
116 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 117
118 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
128 ' E X S. G. INDULGENTIARUM
EX S. C. S. R. ET U. INQUISITIONIS 165
166 EX S. G. S. R. ET U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. ET U. INQUISITIONIS 167
1 J74- E X s - c * C 0 N G I U I
EX S. G. EPISC. ET REGII L. 205
EX S. CONGREGATIONE INDULGENTIARUM ET SS. RELIQUIARUM
EX S. G. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS 379
380 EX S. G. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS
EX S. G. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS 381
382 EX S. CA ISEO. ECCL. EXTRAORDINARIIS
EX S. C. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS 437
458 EX S. C. A NEG. ECCL, EXTRAORDINARIIS
EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 439
MO EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 481
4-82 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
308 EX S. C. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS
576 EX S. C. A NEG. ECCL. EXTRAORDINARIIS
EX S. C. S. R. ET U. INQUISITIONIS 661
662 EX S. G. S. R. ET U. INQUISITIONIS
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 671
A C T A S A N C T A E S E D I S
714 EX S. G. S. R. ET U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. ET U. INQUISITIONIS 715
720 EX S. G. EPISG. ET REGII L.
80 EX S. C. CONCILII
quae erui posset ex verbis nonnullorum testium deponen- ti um : « quod resistentia puellae perduravit ad mensem..*? postea cessavit...; quod tandem Margarita se submisit... ». Et imprimis notat quod ipsa verba sumpta, prout sonant, non indicant consensum praestitum sed cessationem defen- sionis ; etenim cum ille, qui vim vi repellit, dicitur cedere seu a resistendo desistere, intelligitur vi cedere, non con- sentire. Insuper praesumptio est quod qui testatur, de eo intelligatur velle testari, quod ei constat. Iamvero quod constat ex facto cessationis a resistentia, est quod a resi- stendo puella destiterit, non quod consenserit ; nam utrum cesserit quia consenserit, est alia quaestio, circa quam non admittitur iudicium testium, nisi afferant facta quibus in- nituntur. Facta autem quae afferuntur a testibus nihil pro- bant ; etenim postquam narraverint, puellam semper et con- stanter consensum negasse, quia alium virum in corde ha- bebat, addunt tandem cessisse quum Comes de L. . . , amicus patri puellae, dixerit non solum ad consentiendum eam te- neri, sed hanc ipsius patris, si in vivis esset, voluntatem fore. Unde, pergit advocatus, ipsa cessit non consensit; qui enim consentit non desperat, et vix cogitari potest ut ad id quod cum totius vitae tranquillitate et ordine com- poni nullo modo posse quis noverit, et in propriam verti ruinam, consentire possit.
Insuper, ait orator, qualis puellae animus fuerit cum a resistendo destitit, ex factis clare apparet. Sane postquam viribus fracta et febri oppressa a resistendo destiterit, actrix suam voluntatem patefecit vel ipso viro, protestans se aliam in animo affectionem habuisse.
Ceterum testes, qui illa verba protulerunt, ea explica- runt iuxta sensum superius traditum, nempe de cessatione a resistentia exteriori non autem ab interna repugnantia.
Deinde refert advocatus hanc Praesidis Tribunalis Pari- siensis adnotationem : « Unum tantum addendum , omnes scilicet testes a Curia auditos omni exceptione maiores esse, et plures, praesertim Marchionem de B, . . , sincera voce ac