S. Congregatio Concilii 81

Deinde, quoad ipsum servitium Ecclesiae praest i tum per missam in ea

celebratam, potest fundator velle ut illud servitium non praestetur nisi

post eius mortem ; qua in re nulla est differentia cum casu quo testator

relinquit bona, ut ex illis fundetur capellanía sed nonnisi post mortem

filii. De facto, in casu, nihil aliud fit nisi fundari capellaniam, sed cum

reservatione fructuum usque ad mortem fundatoris. Quae reservatio

potest omnino honeste fieri , et Ecclesia, licet non immediate, durante

vita fundatoris qui pr imus obtinet beneficium, sed ut ique postea, et

quidem perpetuo, obtinebit magnum commodum augmenti cultus divini

rat ione beneficii in ea perpetuo fundati. Ergo undequaque res spectetur

nihil est, cur non possit fundator hanc apponere conditionem.

Relate ad tert ium punctum, seu ad part icipationem fundatoris in

emolumentis adventit i is , velut in funeribus aliisque similibus, profecto,

si fundator ecclesiae in beneficio a se fundato serviret, nulla esset ratio

cur ea participatio fundatori denegaretur ; ut enim in iis emolumentis par-

tem habeant prae ceteris clerici servitio ecclesiae addicti, ratio est hoc

ipsum servitium ecclesiae praes t i tum; quae ratio quidem in hypothesi

servitii non praesti t i locum non habet. Aliunde tamen negari non

potest, quod fundator, pr ima vice beneficium a se fundatum obtinens,

licet servitium ipse ecclesiae non praestet , habendus tamen sit ut eccle-

siae benefactor, cui, rel inquens beneficium a se fundatum, perpetua qua-

dam ratione in augmentum cultus divini contribuit et perpetuo sustentat

beneficiatum, qui ad participationem adventit iorum admittetur . Qua ex

rat ione, admissio fundatoris ad participationem adventi t iorum coniuncta

cum servitio propter quod adventit ia obtinentur, licet debita non dicatur,

aequa tamen vere dici potest.

Iam vero, antequam Episcopus fundationem oblatam acceptet, debet

vocare interesse habentes , prout in casu sunt ceteri beneficiati ecclesiae,

iisque audit is debet ponderare, u t rum detr imentum quod pa t iun tur ceteri

beneficiati in eo quod fundator admit ta tur ad funera, ad anniversaria

ceterasque functiones, compensetur sufficienter per augmentum perpe-

t u u m cultus divini obtentum in fundatione novi beneficii; si ita iudicet,

potest Ordinarius pro suo iure fundationem etiam cum illa conditione

acceptare.

Concludendum igitur est, si in limine fundationis admissa est illa

conditio, quod fundator admi t ta tur ad funera, anniversaria ceterasque

functiones, unde emolumenta adventit ia percipiuntur, hanc conditionem

valere ac sancte servandam esse. Episcopum tamen esse l iberum in

reiicienda illa conditione, quae prae tendatur apponi in lege fundationis,

si existimet inde tale detr imentum obvenire ecclesiae ceterisque eiusdem

ACTA , vol. X I , n. 3. - 1-3-919. 6