PARISIEN. 81

profunda conscientiae persuasione, iudicum mentes vehe- menter movisse, ut patet ex nota Tribunalis adiuncta pro- cessui ».

Postremo patrocinator refert litteras matris Margaritae ad Curiam Parisiensem missas , ex quibus patet, omnibus puellam viribus restitisse.

Et ulterius progrediens patronus ex circumstantiis an- tecedentibus, concomitantibus et subsequentibus probare sa- tagit matrimonium fuisse nullum. Circumstantiae antece- dentes et concomitantes habentur in moestitia et lacrymis usque ad extremum a puella effusis, in protestatione a puella Roberto facta circa eius affectum erga aliam perso- nam, in eius agendi ratione indifferenti erga sponsum. In- ter circumstantias subsequentes potissima habetur in facto, quod matrimonium nonnisi post quatuor annos consumma- tum est. Aliae circumstantiae habentur in universa coniu- gum consuetudine , quae nunquam fuit intima et cordialis sed difficilis et veluti impossibilis et ad evitanda scandala. Unde, scribit advocatus , in casu sequutus est exitus qui, uti inquit Alexander III, de invitis nuptiis provenire solet, idest discordia, contentiones, actuum coniugalium absentia et separatio.

Demum pergit patronus ad confutationem sententiae Cu- riae Parisiensis , praetermittens ea, quae sententia habet circa metum reverentialem purum ; agitur enim , ipse in- quit, non de metu reverentiali puro, sed de metu reveren- tiali precibus instantibus, suasionibus importunis, imperio, iussu, minis, iniquis conspirationibus coniuncto, qui ab omni- bus Theologis et Canonistis gravis censetur, ac proinde irri- tans matrimonium, praesertim quum agatur de puella se- ptemdecim annorum, timida etc. ex una parte, et de per- sona absoluta, auctoritativa, imperiosa ex altera.

Sed silentio praeterire non potest orator quae sententia Curiae Parisiensis habet circa ius propinquorum in ordine ad matrimonium vel potius circa applicationem principii in casu : « Attendentes in hac causa, neque de coactione, ne-

Aota, Tom. XXXVI. fase. CDXXII. 6