79. Hymnus de activis virtutibus seu cardinalibus.

1. Esto providusque prudens
Commemorans praeterita
Et praesentia disponens,
Futura videns merita,
Sis vigilans, non dormiens,
Et non sit mens perterrita.

2. Tu sapienter consulas,
Ne despice consilium,
Consilium tu porrigas,
Da proximo praesidium,
Quod quaeris, fratri facias,
Tu quaere, da subsidium.

3. Non geras quidquam subito,
Sed tu prudenter consule,
Tu rationem facito,
Moderate fac honeste,
Stes in amore placito,
Tu manebis sine peste.

4. Quid non praeparas te armis ?
Procura tu hospitium,
Tu succumbes ut inermis
Relinquens praesens spatium,
Cura, ubi salvus eris,
In caelo est solacium.

5. Tu bonus, esto iuvenis,
Quippe redde senectuti,
Quid perdis, si tu subvenis
Tui proximi saluti?
Tu proximo sis humilis,
Audi tu de limo luti.

6. Tu temperatus[que] mane,
Conservans tu modestiam,
Et non bibas tu de mane,
Conserva moderantiam,
Cura vivere tu sane
Repellensque insaniam.

7. Laudabilis sobrietas

Et commendandus sobrius,
O quam nobilis modestas,
Ut gerat quis honestius !
Ex ea certe sanitas
Et nihil ipsa sanius.

8. Quod tibi est applicitum
Usu, casu vel natura,
Id accipe tu licitum,
Mente patere tu pura,
Non geras tu ad libitum,
Sed considera tu iura.