Acta Apostolicae Sedis - Commentarium' Officiale

A D N O T A T I O N E S

Quo plenius lata decisio nosci ac intelligi possit, praestat breviter reco-

lere quae apud H. S. C. disputata sunt in praevio examine quoad praxim

deferendi, bis nostris temporibus, sacram Communionem ad infirmos. Ea

siquidem varia est secundum locorum et personarum circumstantias. In

Hispania, e. g., fere ubique sacra Communio ad infirmos, esto pietatis

causa, publice semper defertur, quod non evenit in quibusdam aliis

nationibus, praesertim si agatur de magnis urbibus, uti heic Eomaé.

Codex iuris canonici, regulam statuens generalem, in can. 847 edixit:

« Ad infirmos publice sacra Communio deferatur, nisi iusta et rationabilis

«causa aliud suadeat». Eiusmodi lex de publice deferenda ad infirmos

sacra Communione clara est; et ratio decidendi evidens, et fidelibus omni-

bus probata. Attamen iustae et rationabiles causae, eodem perpenso

canone, aliquando suadere possunt, ut eadem sacra Communio privatim

deferatur. Quinam vero earumdem causarum iudex? Loci Ordinarius vel

quilibet sacerdos'?

De his profecto ferendi iudicium quidam theologi et iurisperiti cuilibet

sacerdoti facultatem tribuerunt, innixi potissimum can. 849 § 1, edicenti:

« Communionem privatim ad infirmos quilibet sacerdos deferre potest,

« de venia saltem praesumpta sacerdotis, cui custodia sanctissimi Sacra-

« menti commissa est ».

Horum doctorum sententiam evulgarunt quaedam ecclesiasticae ephe-

merides, praesertim in locis Hispaniarum; propter quod nonnulli Ordi-

narii Hispani, putantes fuisse laesum suum ius, recursum ad S. Sedem

habuerunt.

Haec Sacra Congregatio, praevio opportuno Rmorum Consultorum voto,

quaestionem E E . PP. iudicio in plenariis Comitiis diei 16 Decembris 1927

subiecit, qui, re mature perpensa, responsum ut supra dederunt.

Eiusmodi responsum esse conforme legislatoris menti, non solum ex

multis incommodis quae sequerentur, si res arbitrio singulorum sacerdo-

tum, saepe indole ingenioque discrepantium, relinqueretur, verum etiam

ex ipsis canonis 847 fontibus manifesto eruitur. Et re quidem vera, inter

ea quae in adnotationibus relato canoni additis sub n. 3 adducuntur, adest

etiam responsum a l iu^ab hac Sacra Congregatione in plenariis Comitiis

diei 20 Decembris 1912 datum. Haec erat quaestio: « An Ordinarii per-

« mittere possint ut mala affectis valetudine, qui domo egredi nequeant,

«e t sacram Communionem ob devotionem petant, quum praesertim

« in aliqua paroecia plures petant, vel aliquis petat frequenter, sacra