82. Missa Ambrosiana.
Praefatio.

Aequum et salutare nos tibi reddere grates,
[O] vis trina, Deus [clemens], sator optime rerum,
[o] qui cuncta [tuis] propriis animata figuris
Artifici sermone facis qui et facta conservas,

5. Qui dudum multo latitantem pulvere drachmam
Invenis accensa verbi virtute lucerna,
Ut pateant cunctis tua munera [rex pie] saeclis.
Reddens ecclesiae fausto certamine palmam,
Angelicos cernant humana lumina vultus,
10. Micent et tumuli splendida membra loco.
Iamiam qui repertus, olim absconditus agro,
Rutilat thesaurus, evangelicis praesignatus figuris.

En, superexsultat intemerata (ecclesiae) fides,
Dum sacrum mercatum margaritae lucrum capessat,
15. In qua, martyr sancte, tuus inclitus martyr
Geminam insignem Nazarius gestat coronam,
Qui meruit, Domini [testis] pro laude fidelis,

Sanguine martyrium clarificare suum,
O nimium dilecta Dei, membra Christi servata promisso !
20. O testis flagrantissime,

Nitore caeli fulgide!
Cuius inaestimabilis
Odor [cunctis] Sabaeicis
Praepollet aromatibus,
25. Quem pius Ambrosius sacrum

Locans ecclesiae munus
Perennem patronum dedit
Reperiens et medicum,
Propugnatorem fidei,
30. Sacri proelii bellatorem.

Propterea cum angelis
[Dicamus] et archangelis
Sanctus, sanctus etc.