88. De sancta Agnete.
Ad Laudes.

1. Virtute vocis beuignae

Laudes chorus proferat
Agnetis, nam ejus digne

Vitam nobis reserat
Pudoris lumen insigne

Sacrique martyrii.
2. Non flectit terror tormenti

A cultura latriae
Nec errorem dedit menti

Cultus idolatriae,
Amore novit ingenti

Coelestis spem gaudii.

3. Res miranda, quod puella
Foret brevis temporis
Fortis, constans contra bella

Dura sui corporis,
Ut sedere posset cella
Coeli sanctis civibus.

i. Quando praeses minabatur

Inferre supplicium,

Agnes mente laetabatur

Divinum auxilium
Rogans, quod a Deo datur
Justis et fidelibus.

5. Terrae sponsi ut venemum

Sprevit amicitiam,
Dulcem sponsum et amoenum

Christum dantem gloriam
Sequens, veritate plenum

Et fluentem gratia.
6. Fulget duplici corona

Coelesti palatio
Virgo, martyr et patrona

Sanctorum collegio
Grata poli sumens dona

Angelorum solio.
7. Christus clamat: esto fortis,

De supernis finibus,
Nec te turbet timor mortis,

Nam cum meis civibus
Manebis apertis portis

Coeli gaudens, filia.
8. Funde preces creatori,

Agnes, in articulo
Mortis, ut, cum detur mori,

Expulso diabolo
Chaos non fero dolori

Jungamur ergastulo.

9. Trinitati laudes demus,
Patri, nato, flamini,
Et in ipsis exsultemus
Supplicando numini,
Ut cum sanctis habitemus
Per aeterna saecula.