84 CARIATEN.

facto sit, edisserit Episcopus, quod mensae episcopalis reditus,, praelevatis expensis omnibus et taxis, summam ducat. 2126 haud excedant, sponte sua fluit mensam nullo pensionis onere gravari posse.

Verum dato etiam quod huiusmodi gravamina sustinere valeat; nihilominus eadem post mortem Emi Brunelli ab huiusmodi oneris satisfactione libera evasit in vim regii Decreti 14 Dec. 1818 proscribentis, quod Mensae episcopales, quae pensionibus solvendis subiiciuntur, a die mortis pensio- narii, a tali onere liberae evadunt. Hinc nihil relevare in- quit , factum sui praedecessoris a sacerdote Mannoni addu- ctum, sive quia Emus Brunelli adhuc huius vitae usura fruebatur, quando praedecessor cessionem dimidii pensionis favore sui nepotis ab Emo factam acceptavit; sive quia con- ditionem adiecit, ceu ex ipsius litera patet, se pensionem soluturum usque dum Emus Brunelli, non vero eius nepos, in vivis esset; sive demum quia summa libellarum sexaginta millium circiter Mensa tunc temporis gaudebat. Ad haec addit etiam, huiusmodi cessionem rite haud peractam fuisse ideoque quovis validitatis robore destitutam esse, quia defuit consensus gubernii neapolitani, qui omnino requirebatur, quo- ties de pensionibus ad vitam pensionarii assignatis agebatur. Adiecit praeterea, quod, admissa etiam pensionis validitate, sacerdos Mannoni quodlibet ius ad eam reclamandam per- diderat, quia ex eo quod illam Demanio denunciare haud studuerat, Mensae episcopali reditibus damnum obvenisse propugnat.

Tandem in damnata hypothesi quod decernatur cessio- nem pensionis rite peractam fuisse et adhuc sustineri , in- vocat in themate, ob mensae episcopalis reditus nimium re- ductos, applicationem pervulgati Decreti Cum nuperrimis, et signanter resolutionem Ep. et Reg. S. C. diei 30 Maii 1873: Romana quoad reductionem, vel suppressionem pensionis; ceu cum fel. mem. Emo Di Pietro et defuncto Sacerdote Durando factum fuisse perhibet.

QUAE ORATORIS PRECIBUS FAVENT. Ex parte vero sua