Concursus ad praebendam theologalem 85

cessum in utriusque concurrents favorem permissum. Votum vero Capituli ipsum sequutum fuisse, tum quia ad iustum existimabat, tum etiam quia dignitati Ecclesiae conveniebat, atque omnium, tam Ecclesiasticorum quam laicorum bene sentientium desiderio respondebat. Transmisit insuper binas attestationes Cancellarii Curiae Episcopalis et Capituli Cathe- dralis, ex quibus apparebat, Ioannem tempore utili nomen concursui dedisse, atque utroque concurrente sciente et nemine contradicente, constitutum fuisse ante concursum, ut uterque posset semel iterumque acum figere. Rebus sic stantibus, causa proposita ac disceptata fuit.

Disceptatio synoptica.

D E F E N S I O I O A N N I S . Advertebatur in primis ex parte Ioan- nis confundi non debere datam edicti, qua concursus i n d u e - batur, cum die, qua affixum et pubblicatum fuit. In casu enim literae edictales datae fuerunt die 5 martii, ast revera die 11 afhxae fuerunt. Iamvero si prima data consideretur sexaginta dierum terminus expirasset die 4 mensis maii; si vero a die affixionis tempus utile computetur, die 10 eiusdem mensis expirasset. Hinc cum, fatente adversario, Ioannes die 9 maii concursui nomen dederit, contra eius inscriptionem nihil obiici potest.

Ast dato etiam quod tempus inscriptionis die 9 maii clauderetur, nihil proficeret adversa pars quia dies iuridici ab una ad alteram mediam noctem extenduntur; nec finem habent ad occasum solis, ceu absque ulla praesumitur ratione. Imo in Dioecesi mos est ut etiam paucis momentis ante concursum inscriptiones excipiantur, dummodo res sit inte- gra, iuxta sententiam plurium interpretum Concilii Tridentini.

Quo vero ad sortitionem thematis, quod Ioannes defen- dendum suscepit, adnotabatur Episcopum iussisse Cancella- rium legere processum seu relationem formae observatae in ultimo concursu ; atque coram Michaele et Ioanne declarasse