First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
Litterae Apostolicae quibus Hierarchia Episcopalis in Iaponia constituitur.
•268 MCIEN. Huius consilii executionem cuidam P. Vigon ordinis mi-
324 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
E X A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S 325
¡558 DERTUSEN. RESOLUTIO. S. Congregatio Episcoporum et Regularium,
S. G. SUPER STATU REGULARIUM 567
E X ' S . C. INQUISITIONIS 575
EX S. G. DE P R O P A G A N D A F I D E 623
624 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
GANTONIS TICINI SEU LUGANEN. 671
672 GANTONIS TICINI SEU LÜGANEN.
CÀNTONIS TICINI SEU LUGANEN. 673
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 68í> Id autem eo alacriori -animo mihi praestandum suscipio,
686 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
7 1 6 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
L E O P O L I E N . S E U PRESMILIENSI. 717
718 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 719
720 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 721
722 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 723
724 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 725
726 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 727
728 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 729
730 LEOPOLIEN. SEL' PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 73 i
732 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 733
MELEVITANA 85
et Salvatorem a testibus enarrentur. Haec igitur concludit, consensum exterius ostendunt non simplici coniectura sed argumento positivo, unde obligatio oritur. Idque confirmari existimat ex eo quod nulla peculiaris verborum conceptio in sponsalibus praescribatur. Namque idem est ut verba sint formalia vel virtualia ex cap. 21 et 25 De sponsal. sive quod promissio fiat per se vel per internuntium aut inter- nuntiam vel per literas en,cap. fin De proc. Nec obstare animadvertit depositionem Vincentii Ellul Mariae patris qui sponsalia omnino excludit. Ipse enim praecipuum interesse habet tuendi honorem et libertatem filiae, cum aliunde con- stet unicum testem nullam in casu vim habere. Ita pariter obsistere haud censet pro validitate sponsalium, quod Maria consilium mutaverit ac modo cum alio cupiat nuptias inire. Nam regula sancita in cap. 2 Spons. est ut pro dissolutione sponsalium non unius vel alterius consensus sufficiat, sed amborum necesse sit. Exploratum siquidem esse dicit, res omnes, quae solubiles sunt, per quas causas nascuntur per eas posse dissolvi ex cap. 1, De regulis iuris.
Tandem orator aliud argumentum in promptu habere exi- stimat. Memorat in omni iudicio necessarias personas et principales esse iudicem, actorem et reum. Iamvero, inquit, isti examinari debent, et ab istorum depositionibus initium sumit iudicium. Hinc advertit, cum in casu neque Salvator neque Maria examinati fuerint, iudicium undequaque ita in- completum est, ut iudex nec veram factorum cognitionem, neque animorum dispositionem percipere potuerit. Quare sententiae Melevitanae curiae invalidationem exquirit.
DEFENSIO SPONSAE. Attamen orator Mariae Ellul protue- tur, sententiam curiae episcopalis esse confirmandam, et prae- termissa incidentali quaestione super peremptione appella- tionis, et intrinsecum meritum expendens, nullimode impe- dimentum sponsalium existere in casu revincere studuit.
In iure itaque animadvertit propensiores semper fuisse leges pro libertate, iuxta illud pervulgatum ex leg. Arianus* quod scilicet in omnibus obligationibus imponendis minimum