86 GRATIANOPOLITANA

citationis n. 2 et seq. Covarruv. ad Cap. Alma mater, part. 1* § 9, n. 5. Sed nec Tribunal, proprio sensu, habebatur. Pro- motor, relationis auctor, aberat, nullus erat scriba qui gesta notaret et in documentum redigerei.

Graviorem defectum adesse notat advocatus, quia postu- lante accusato, ut advocatum secum duceret, qui iuridice demonstraret male redditas esse rationes et iustitiam rela- tionis promotoris curiae confirmaret, parochi ipsius petitio repulsam invenit, hac adamussim ex causa, quod ipse de nullo crimine accusaretur. Non accusatus, igitur, nec defensus,. Giroud acerbissima poena multatus abit. Haec omnia humanae damnant ac divinae leges, nec profecto ius constituunt, sed iniuriam : Cap. 19 de sent. et re iud. Cap. 1 seq. ut lite non constet. Cap. qualiter de accusationibus.

Nec ulla excusatio praesto esse potest, iuxta patronum, si in ea sententia publicum Giroud peccatum fuisse dicatury et ideo publicam reparationem ab eo praestandam esse. Nam uti disserit cl. D. Pallottinius, in opusculo cui titulus; Pugna Iuris Pontificii statuentis suspensionis extraiudicialiter etc. « Pro publicis idcirco criminibus cum ordo iudiciarius sit iure constitutus, ea nequeunt extraordinaria seu oeconomica potestate coerceri. Si quippe remedio extante ordinario, ordine scilicet iudiciario, quis ad extraordinarium pro lubitu con- volare posset, actum esset de ipso iure tum divino, tum naturali, tum ecclesiastico ac civili : nam etiam in sum- mario iudicio est saltem citatio praemittenda. Quod procedit etiamsi poena fuerit a iure comminata extra ministerium vel declaratoriam iudicis, et sub certis conditionibus ab eodem ipso iure statutis, cum semper necessaria sit citatio, ut iudex constituat reum in mora, assignando terminum ad dicendam causam et ad purgationem eiusdem morae ex aequitate ca- nonica introductam. Haec inde aequitas canonica facta praxis omnium tribunalium, custodita et ad unguem penes catholi- cam ecclesiam usque in praesens servata manet. » Et paulo postea sic rem prosequitur; (ibi) « quoties proinde episcopi extraiudicialiter seu ex informata conscientia, pro delictis