IN LIBRUM TERTIUM SENTENTIARUM
Tertius articulus (a) est difficilior,
part, quaest. 3a. art. i. Vide D. Bonavent. hic, art. 3. q. 2. et Richard. art. 2. quaest. 3.
Ad primam (b) quaestionem patet ex prima quaest, et ult. primae dist. quaest.
Contra (e) conclusionem hujus opinionis arguitur multipliciter.
QUAESTIO I. Utrum ista sit vera:
Contra, si intelligatur extraneitas tantum in habendo peccatum, ergo
QUAESTIO III. Utrum Christus inceperit esse ?
Contra, ista natura potuit assumi ad summam unionem quantum ad esse ergo quantum ad operari. operari
Pitigianis hic art. 1. refutantes quas Thomistae dant solutiones.
Istam quaestionem solvit Damascenus c. 60. in seq. dist.
Ad quaestionem illam respondet Henricus quodl. 12. quaest.
videtur secundum eum dicendum Christum tunc fuisse hominem.
Contra istam opinionem, et primo contra opinantem, nam in 2. 2. quaest, I art. in secunda secundae
Alia est opinio Gandavensis quodl. 8. q. et propter quid.
cujus amans est participatio. Arguit contra singulos modos suo ordine singillatim.
De tertio (u) dico, sicut dictum est dist. 17. primi libri, esse acceptum Deo, in primo ubi supra,
Ad duo argumenta pro primo membro in articulo de objecto formali charitatis. Ad primum dico,
QUAESTIO UNICA. Utrum virtutes morales sint connexae ?
Scholium.
Refutatis duabus sententiis de ratione peccati originalis, de quibus 2. dist. 32. resolvit ideo Christum non contraxisse originale, quia non est filius naturalis Adae, quia non habuit naturalem patrem ;ita Anselmus citatus a Doctore, et communis.
Aliter secundum viam Anselmi, qui ponit peccatum originale esse carentiam justitiae debitae, sicut tactum est dist. 32. secundi. Patet qualiter Christus non contraxit originale peccatum, quia non fuit filius naturalis Adae, et ideo non erat debitor justitiae originalis. Acceperunt enim illi soli justitiam in Adam, qui ab eo erant descensuri per rationem seminalem, hoc est, respectu quorum Adam habuit rationem patris naturalis secundum communem propagationem. Unde sicut illis solum potuit servare justitiam, ita illis solum potuit perdere illam ;et ideo si Christus fuisset purus homo et non Deus, miraculose tamen natus de Virgine, secundum eum,
non contraxisset originale peccatum. Ista sententia patet per eum de Conceptu Virginali, c. 10. et deinceps et expresse cap. 19. ubi vult quod innocentiae Christi potest poni duplex ratio, scilicet sanctificatio Virginis Matris, et miraculosa formatio corporis, non per propagationem communem, et utraque per se sufficeret, ut Christus innocens nasceretur.