g o Ex S. C. Episcoporum et Regularium

totaliter extantis ; e contra isti sustinent ob derelictionem ve- teris nosocomii atque novi erectionem antiquum funerandi ius, ad parochum S. Petri privilegio consuetudinario perti- nens, extinctum esse, ideoque hodie ad tramites iuris com- munis quemque parochum pollere facultate funerandi proprios filíanos in novo xenodochio demortuos.

Eapropter parochi S. Nicolai et S. Andreae hoc sensu supplicem libellum obtulerunt Ordinario Derthonen., qui « at- tento quod iura et privilegia a parocho S. Petri asserta ad summum valere poterant pro veteri valetudinario non autem pro novo nondum canonice erecto; attento quod parochus S. Petri super vetus hospitale minime fruebatur parochiali iurisdictione, quum ibidem suam exerceret etiam parochus S. Nicolai; attentis denique Decisionibus praesertim S. C. Con- cilii in Apuana-Funerum, diei 19 maii 1888, necnon S.R. Rotae (Pars XI, dec. 348, recent.) etc. » die 24 augusti 1903 inter alia decrevit : « quemlibet ex tribus parochis admini- strandi Sacramenta propriis parochianis in novo ho spitali degentibus eosque funerandi ius habere... ». Sed huic decreto non acquiescens parochus S. Petri apud H. S. C. appellatio- nem instituit.

Deductiones parochorum S. Nicolai et S. Andreae. Hi defendunt Decretum episcopale, ipsumque neque nullum ex defectu solemnitatum neque iniustum, utpote laesivum iurium parochi S. Petri, dici posse sustinent.

Sane quoad primum nihil obstat quod parocho S. Petri ostensae non fuerint rationes partis adversae, quum hoc non necessarium imo impossibile esset, quia hae complectebantur in ipsa petitione Episcopo exhibita et parocho S. Petri nota; qui ex adverso proprias deductiones adducere tenebatur ad praetensam exclusivam iurisdictionem in novo xenodochio probandam, utpote quae sit contra ius commune ac aliorum iurium laesiva. Item non officit quod parochus S. Petri ad suas deducendas rationes in forma valida et de iure vocatus