Derthonen. 9 3

curari cupiunt in hospitali potiusquam in propria domo, qui- que proinde ibidem fortuito decedentes nulla est ratio cur a parocho S. Petri sint sepeliendi. Quibus omnibus accedunt testimonia tum Syndici localis, qui deponit Episcopi Decre- tum omnibus acceptum fuisse, eo vel magis quod etiam di- vites in hospitali ingrediuntur valetudinis curandae causa, quin timeant in casu decessus se funeribus propriae paroe- ciae privatos esse ; tum Praesidis Administrationis hospitalis, qui testatur indolem novi xenodochii radicaliter mutatam fuisse, quia ibi prius tantum pauperes, nunc vero etiam di- vites recipiuntur.

Deductiones parochi S. Petri. Eiusdem patronus in- primis probare nititur parochum S. Petri ab immemorabili plenam iurisdictionem parochialem in veteri hospitali S, Ia- cobi exercuisse. Hoc testantur undecim testes, inter quos quatuor presbyteri ; quibus accedit Praeses Commissionis ho- spitii, addens praeterea parochum S. Petri de iure omnia sa- cramenta praesertim vero Eucharistiam in Paschate ibi ad- ministrasse, atque novum nosocomium iuridice identicum esse ac vetus sub eodem nomine, administratione et statuto. Ea- dem habet actualis Syndicus civitatis, qui addit populum nunquam reclamasse ut suorum funera ab aliis quam a pa- rocho S. Petri fierent.

Imo a. 1813 Syndicus tunc temporis Episcopum rogavit, qui ab imperatore Napoleone obtineret ut sacellum in ho- spitali existens in commodum parochi S. Petri pro sacra- mentis infirmis administrandis conservaretur. Idem confirmat statutum hospitalis a. 1864 approbatum, quod praecipit ut cappellanus admoneat parocho S. Petri, sub cuius iurisdi- ctione extat nosocomium, pro administrando infirmis S. Via- tico, et in casu decessus, praeter eumdem parochum, etiam Syndico. Hinc ait advocatus, consuetudo 40 annorum ad prae- scribendum favore parochi S. Petri valet, quum idem tempus sufficiat ad praescribendum contra ecclesiam, iura episcopalia