Sermo XI.

Item, sermo fratris Bonaventurae in Nativitate Domini editas Parisius in domo Fratrum Praedicatorum coram Universitate, quando festum Nativitatis accidit in Dominica.

Fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad irrig andum paradisum, Genesis secundo .

Sacer Moyses, sacro inspiratus afflamine, in verbis his describit Christi nativitatem tripliciter, scilicet ut nobilissimam sive pretiosissimam, ut deliciosissimam sive gratiosissimam, ut uberrimam sive fructuosissimam. Primum nota in nomine fluvii egredientis; secundum in nomine loci voluptatis, qui quidem est Virgo, Mater Christi, et locus deliciarum humani generis, Christum concipiendo et portando; tertium nota in nomine irrigationis paradisi, hoc est universalis Ecclesiae, sive animae.

Comparatur autem Christi ortus in Scriptura fluvio vivido ratione elevationis ad cognitionem sublimitatis divinae potentiae, quam venit tradere; Psalmus : Fluminis impetus laetificat civitatem Dei, sanctificavit tabernaculum suum Altissimus. Deus in medio eius, non commovebitur.

Fluvio splendido ratione manifestationis aeternae sapientiae, quam venit facere; Apocalypsis ultimo: Ostendit mihi Angelus fluvium aquae vitae, splendidum tanquam crystallum, procedentem de sede Dei et Agni.

Fluvio igneo ratione caritatis summae clementiae, quam venit ostendere; Danielis septimo : Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie eius.

Fluvio protensa ratione declarationis charismaticae gratiae et sempiternae gloriae, quam venit offerre; Ecclesiastici vigesimo quarto: Factus est mihi trames abunda ns, et fluvius meus appropinquabit ad mare.