94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

regionibus vestris propagandae, illud quidem tam commune utrique fuit

atque adeo in communem similemve actionem prosiluit, ut alter ab

altero seiungi non possit: nec vero alia de causa fel. rec. decessor Noster

Leo X I I I , Encyclicis Litteris Grande munus die x x x mensis Septembris

anno MDOCCLXXX datis, quemadmodum diserto laudum praeconio utrum-

que simul praedicavit, sic utriusque cultum, pervetustum sane istic atque

inveteratimi, universo imperavit catholico nomini. At nemo non videt,

Cyrillum ac Methodium, etsi toti Ecclesiae sunt ornamento et gloriae,

Slavicis tamen populis, quos Christo non sine magnis laboribus pepererunt,

esse imprimis colendos atque imitandos. Curandum igitur, venerabiles

fratres, ut, si unquam alias, potissimum saeculari hoc vertente anno, san-

cta et operosa utriusque vita crebro veluti ante fidelium oculos scriptis

contionibusque proponatur. Vestrum praeterea esto, omni contentione

efficere, ut iuvenes, quicumque e laicis vel e sacro ordine scholas, lycea

studiorumque Universitates celebrant, gloriosos illos caelites in exemplum

intueantur; qui, quamquam honestissimo loco Thessalonicae orti et rheto-

rum philosophorumque praeceptis satis superque Costant inopol i exculti,

tamen nec se appetentês gloriae praestitere suamve iactavere excellentiam

nec passi sunt se imperatoriae Aulae magnificentia aulicaeque consuetu-

dine vitae allici, immo, cum in solitudine servire Deo qua par est demissione

didicissent et Ecclesiae utilitatibus se totos dedidissent, sacras illas expe-

ditiones, difficultatis ac periculi plenas, ad Saracenos, ad Chazaros, ad

Iudaeos, ad Slavos, unam proponentes sibi divinam gloriam, animose

susceperunt. Praeclaras sane virtutes ac laudes historia testis est in his

apostolicis viris eluxisse; multarum enim rerum cognitioni animi nobili-

tatem demissionemque adiungentes, sacri ministerii labores diuturno

precum officio, intentissima castitatis custodia voluntariisque corporis

castigationibus cumularunt. Quodsi oportet ut Slavicae gentes Cyrillum

ac Methodium christianae vitae perfectius traducendae magistros adhi-

beant, at aequum profecto est ut vestri omnes, iis ipsis, quos principes olim

romanae fidei seminatores ac satores habuerunt, non modo caelestibus

Patronis, sed etiam ducibus in retinendo adipiscendove catholicae bene-

ficio communionis utantur. Cum enim in utriusque animo illud Christi

haereret, post novissimam Caenam divinum Patrem rogantis « u t omnes

unum » discipuli sui essent, insiderentque pariter alte ea omnia quae Orien-

tales Patres de oecumenica christianae Ecclesiae unitate tradidissent,

Slavicas oves non ante pascere voluerunt, quam a Petri successoribus,

quibus grex Christi universus commissus divinitus esset, pascendas acce-

p i s se t . Iidem praeterea romanum iter conficere; ad stabiliendum profe-

rendumve Christi regnum hinc mitti delegata ab Romano Pontifice pote-