94 V E NE TE N.

L. Velle ff. De reg. iur. « quod velle non creditur qui obsequitur imperio patris vel domini. » Unde in 1 ff. Quarum rerum actio, p. Quae onerandae, irrita declara- tur promissio liberti domino facta, « si liquido appareat, li- bertum metu solo, vel nimia patroni reverentia ita se sub- iecisse. »

Iamvero in themate, prosequitur orator, parentes per quatuor menses puellam hortati sunt, adprecati sunt, eandem terruerunt dura agendi ratione, atque impulerunt ignominiae larva, et imperio. Quibus si iungantur minae, auctoritas, et ingenium parentum, iragilitas et inexperientia Aloysiae, fa- cile iuxta patronum intelligitur, libertatem, ad tantum con- sensum requisitam, omnino peremptam fuisse.

Quod magis confirmat in postremo orationis capite, ubi iuxta instructionem S. O. de Propaganda ad examen revo- cat quae matrimonium praecesserunt, convitata et subsequu- ta sunt. Si enim mulier tum ante, tum in actu matrimonii tum postea magna reluctantiae signa dederit, restiterit, fle- verit, aliave quae potuit tentaverit, ut invisum iugum a se averteret; exinde invicte argui, vim et metum incussum ac defectum consensus, expresse tradit tum citata instructio, tum S. Rota, in Decis. 115 p. 12 recent, num. 7.

Cohaerenter ad haec singulas orator facti circumstantias recensens, recolit, dum habebantur matrimoniales tractatus, Aloysiam nedum restitisse, reclamasse, sed et saepius flevis- se. Aloysiam flevisse ob illatas vexationes etiam vidua Be- sné confirmat. Imo quo proximior fiebat matrimonii dies eo magis moeruisse ipsa docet mater.

Aloysia deprecata semel est avunculum, ut sibi penes pa- trem auxilium praeberet, ceu refert matertera Besné.

Observat insuper orator, Aloysiam omni nisu tentasse Ernesti animum a se alienare, nunc frigide eum excipiendo, nunc flores, ab eodem exhibitos, ad ecclesiam extemplo et cum incuriae ostentatione mittendo, nunc ei significando se equi- tationi, res eidem prorsus odiosa, indulgere velle.

At, minoribus omissis, factum recolit, quod quinta cir-