92. Hymnus de eodem.

1. Vivens parum vetus eris,
Ante tempus te dispones,
Non durabis, morieris,
Perdes tu possessiones,
Coram Deo non vereris
Quaerens Dei mansiones.

2. Certe quasi nubes caeli
Et aqua labens fluminis.
Velut terrae nives geli
Sic vita brevis hominis,
Saepe finit ferro teli
Infelix semen seminis.

3. Est humanum nos peccare,
Adam primnm nos sequentes,
Sed est sanctum emendare
Non ad malum redeuntes,
Est iniquum nos durare,
Nos peccata iterantes.

4. Decipimur putamine,
Noster fallit cogitatus,
In manus tuas, Domine,
Statum nostrum commendamus,
Nos teneas in lumine,
Ut te Deum videamus

5. In domum Dei ibimus
Ac in caelum ascendemus,
Si nos virtutes gerimus
Et nos Deo complacenius,
Si vitia nos pellimus
Et nos mundi permanemus.

6. Mundanum, quod nos cupimus,
Temporale, quod optamus,
Et vanum, quod nos gerimus,
Periturum, quod amamus ;
Hoc subito nos perdimus,
Et recedet, cum speramus.

7. Haec vanitati subiacent
Atque omnes creaturae,
Superna eas derident,
Hae nequaquam duraturae,
Constantiam non continent,
Nam in terram reversurae.

8. Quid cupis longe vivere
Et tu multa possidere?
Quid cupis vana gerere
Et mundana retinere?
Oportet te deserere
Et ab eis removere.

9. Praesentium felicibus
Quis in altum exaltatur,
Revolvens se paludibus
Hic, quoniam suffocatur,
Delectans in caelestibus
Claritate iucundatur.

10. Iam non vales tu servire
Duobus simul dominis,
Hoc est Deo oboedire
Simul atque diabolis,
Cura Deum tu adire
Omissis malis angelis.