96 VENE TEN.

MC praeceptis defatigata surrexit. Haec confitetur mater , haec confirmat iudex Ayrault.

Enarrans deinde quae evenerunt pridie et ipso nuptia- rum die, recolit orator, monialem Lahalle fateri: quod Aloy- sia die ante matrimonium petiit a patre liberari ab hoc one- re, quodque pater responderit sero esse; ita ut si propositum matrimonium non miretur, ridiculus fieret in patria sua, quam derelinquere sibi oporteret. Et summo mane diei nu- ptialis, iuxta materteram Besnë puella amare flevit ante- quam Ecclesiam peteret, eamdemque amplexando et deoscu- lando, aiebat: se esse infelicem.

Quoad autem nuptiarum celebrationem, ait actrix : sibi proposuisse respondere non apud civilem auctoritatem ; sed animum defecisse ultimo instanti, timens ne scandalum fie- ret. Et in Ecclesia, adiecit actrix, lacrimas elicui per totum missae tempus, et quisquis me aspexit desolatam. Id confir- mat mater aliique testes.

Contendit itaque patronus etiam ex his adiunctis matri- monium nullum fuisse, cum iuxta communiorem sententiam tradat Reiffenstuel tit. De his ([ime vi etc. n. 88: « Prae- sumitur etiam metus quando is qui contraxit, vel contra- ctui consensit, tempore celebrationis contractus lacrymaba- tur, nisi forsan alia causa illius fletus intervenerit...; talia enim indicia multum iuvant ad excutiendam veritatem, me- tumque dignoscendum. » At si fletus habetur ut magnum indicium adhibitae coactionis, potiori iure coactio ad- mittenda er i t , si accesserint desperatio, luctus , et pre- ces Dei nomine a puella interpositae, ut a matrimonio libe- raretur.

Et eo magis admittenda si attendantur ea quae post nu- ptias evenerunt. Siquidem narrant plures testes, Aloisiam, post matrimonium, semper tristem fuisse et saepe in la- crymis.

Quin imo ipsa mater fatetur: eadem argumenta tristi- tiam.,, die matrimonii elicita, perdurasse per quatuor, aut quin- que dies post matrimonium initum : et occasione arrepta,