96. De sancta Sabina.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Qui splendoribus in

sanctorum, Christe, refulges,
Sabinae precibus

nostri miserere, rogamus.

2. Omnia fecisti

mandata fidelia Christi,
Fac et agone tuo

nos fortes pectore puro.

3. Gloria, divitiae

tibi sunt, Sabina, perennes,
His quoque nobiscum
tua si valet utere virtus.

4. Quem pueri laudant,

humilem te duxit ad astra,
Nos inopes morum

relevet virtute bonorum.
5. Cum populis, gentes,

Dominum laudate decenter.
Quae cupitis munus

conquirere martyris hujus.

Ad Magnificat.
A. Magnificat Dominum

Sabinae spiritus almus,
Gaudet et exsultat

nec contristabitur ultra ;
Hanc humilem Christus
foris ut respexit et intus,

Auxit et ornavit,

caeli super astra locavit.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Aethereo regi

populi jubilate redempti,
Martyris eximiae

subeunt pia festa Sabinae.

Id 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. In labiis diffusa cujus
est gratia Christi,
Propterea benedixit te
semper Deus idem.
2. Sanctificavit eam

Dominus, qui condidit illam,
Laetificat verus

quam fluminis impetus ejus.

3. Rex elegit te,

summi patris unica proles,
Ex Jacob specie,

cujus Deus exstitit haeres.

Responsoria.

1. Ante Dei faciem

mors est pretiosa Sabinae,
Quae moriens mundo

vivit super aethere Christo ;
V. Martyris est hodie

festum, gaudete, fideles.

2. Mente satis stabili

tulerat tormenta tyranni,
Ut patriam vitae

caelestis possit adire,
V. Rebus opima nimis

cum mundo cuncta reliquit.
3. Laetitiae summam

per sanguinis excipis undam,
Martyribus semper

fuit haec obnoxia merces ;
V. Gaude, digna Deo,

tanto cumulata trophaeo.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Mons Sion exsultat,

eongaude, filia Judae,
Judicio Christi

quod aethera, martyr, adisti.
2. In te laetatur

tuaplebs, rex maxime regum,
Ad te conversis,

qui pacis munera reddis.

3. Porta Sion, dilecta Deo
super atria Jacob,
Voce creatoris

tibi laus confertur amoris.

Responsoria.

1. Quam pia, quam felix,

quam sancta, Sabina videris!
Est tibi concessum,

scelerum dissolvere nexum ;
V. Omnibus, ecce, modis

te poscimus, annue nobis.
2. Pulchra tibi species,

ut regis purpura crines,
Lumina praefulgent

ut fontis Esebonis unda,
V. Emicat ex ulnis

collum velut invia turris.
3. Dulcis amica Dei,
luci collata diei,
Dote pii regis

thalamum conscende quietis,
V. Nocte sibi media

cum venerit obvia turba.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Permanet ante Deum

confessio martyris ejus
Atque decor clarus,
nulla qui labe notatur.

2. Lux hodie justis

et rectis corde refulsit.

In qua pro summis

laetare Sabina triumphis.

3. Vocibus et psalmis

sapientes psallite sancti,
Quos Dominus vitae

comites facit esse Sabinae.
Responsoria.
1. Vincla tuis precibus
nostri dissolve reatus,
Ne dos pro culpa

perdat lex judicis ulla,
V. Si poteris, veniam,

poteris bene poscere, cura.

2, Judicium verum

trepidanti corde timemus,
Quando Deus sontes

et justos judicat omnes
V. Nostri fac, petimus,

memores in fine dierum.

3. Pectoribus nostris

spem dona, conditor orbis,
Semper et adde fidem

meritis precibusque Sabinae ;
V. Adsit amor veras,

Veneris qui lege jubetur.

In Laudibus.
Antipbonae.
1. Induerat te rex

cinctus virtute decorem,

Justitiae pannis

nos indue, maxima martyr.

2. Rite Deo jubilat

laeto jam corde Sabina,
Ejus in adspectu

quae sic intrare meretur.

3. Ante Deum vigilat

felix de luce Sabina,
In quo quam nimium

mens sancta sitiverat ejus.

4. Quanta tribus pueris
ignes tribuere camini,
Tanta tibi miseri

tormenta dedere tyranni.

5. Gloria, vita, decus

sanctis est omnibus ejus,
Cum quibus es semper
vitam sortita perennem.

Ad Benedictus.

A. Ecce, tuum roseis

superaddita lilia sertis
Exornant illustre caput,

timor est tibi nullus
Hostili direpta manu,

nos cerne, precamur,
Semper et a nostris

tutos fore fac inimicis.