95. Hymnus de eodem.

1. Quid peccasti, primus homo,
Tu praevaricans mandatum?
Comedisti tu de pomo,
Quo fecisti te damnatum,
Eras tu in Dei domo
Videns te glorificatum.

2. Habebas Dei faciem
In terrisque dominium,
Gerebas Dei speciem
Tenebasque arbitrium,
Ruisti in perniciem,
In vanum desiderium.

3. Nostra natura fragilis
Cito consumi properat,
Est ad peccata labilis,
Quae in delictum generat,
Ipsa gravatur scandalis,
Se ad recessum praeparat.

4. Amisisti tu honorem,
Quia non intellexisti,
Perdidisti tu valorem,
Statum bonum reliquisti,
Dimisisti tu honorem
Dei nostri Iesu Christi.

5. Tu vitia mortalia
Iam septem comisisti,
Confudit te superbia,
Cum plus scire voluisti,
Relinquens tu caelestia
In infernum descendisti.

6. Tu rebellis creatori
Offendisti maiestatem,
Submisisti te labori,
Perdidisti potestatem,
Subiugasti te furori,
Amisisti dignitatem.

7. Adae omnes successores
Nos peccamus a natura,
Sumus cuncti peccatores,
Nos manemus in pressura,
Stamus nos inferiores,
Sumus nos in vana cura.

8. Nostra anima mundetur,
Purificata maneat,
Noster spiritus purgetur,
Purus ad Deum redeat,
Hic a Deo dirigetur,
Qui nobis illum miserat.

9. Cum quis securus permanet
Et homo quis non cogitat,
Iam cursor mortis veniet,
Ut secum illum deferat;
Beatus vir, quem paenitet,
Beatus est, qui vigilat.

10. Dei misericordia

Sola potest nos salvare,
Si nobis non est venia,
Deus potest nos damnare;
Ut simus nos in gloria,
Deus, velis nos mundare.