Meievitana , 9 9

S. C. C. dicto dubio reposuit : « Dilata et ad mentem », Mens autem fuit: c u t Episcopus partes ad concordiam in- ducere curaret, ita ut Capitulum integrum emolumentum, quod Gubernium solvere solet, sibi retinere non praesumat, sed congruam portionem Vicario curato assignet, ut iustam compensationem consequatur ob augmentum laboris pro as- sociatione cadaverum ad publicum coemeterium >.

Episcopus Melevitanus, die 13 martii 1 9 0 3 , respondit propositam concordiam inter partes instaurari non posse, nisi eo sensu quod a Capitulo, tamquam administratore proven- tuum parochialium, recipiatur emolumentum, sed integrum deinde solvatur favore Vicarii curati, qui solus novum in- commodum associandi pauperes ad coemeterium persentit. At postea idem Episcopus, partibus super praescripta con- cordia interpellans, die 14 maii eiusdem anni, retulit quod Vicarius curatus integrum praetendit emolumentum, dum e contra Capitulum Parocho solvere vult tantum illud emolu- mentum, nempe lib. r, quod eidem persolvit pro divitibus assoeiandis.

Rebus sic stantibus, iterum proposita fuit quaestio. Deductiones Parochi. Patronus Vicarii curati propu-

gnat eidem non autem Capitulo deberi integrum controver- sum emolumentum, quia hoc non a fidelium oblationibus aut ab ecclesiastica auctoritate, sed a civili Gubernio insulae Me- levitanae post publici coemeterii institutionem dérivât. Quin- imo huiusmodi assignatio est quaedam gratificado propter incommodum, quod subit parochus in translatione cadaverum pauperum ad coemeterium, uti testantur Vicarius Generalis Mereiera actualis Vicarii curati praedecessor, necnon Epi- scopus et ipse Gubernii Praeses. Quod adeo verum esse con- tendit advocatus ut praefatum emolumentum augetur vel mi- nuitur, aucto vel imminuto incommodo ratione distantiae; ita fidem facit parochus S. Pauli civitatis Valletta, atque ita fa- ctum est in aliis paroeciis, prout congruis liquet testimoniis.