101. De Beata Maria V.

I.

Rite diem festum colimus, mundo venerandum

In toto, sanctae Mariae, Domini genetricis,

Quae praeclara thronum caeli conscendit ad altum

Ingenti pompa sanctorum cum comitatu.

Ergo, Dei mater, miseris succurre pusillis,

Assis et desolatos refove, sacra virgo,

Ora pro populo, pariter pro supplice clero

Et pro. femineo sexu devota rogato,

Optima cuius odor ceu balsama nectare multo

Funditur aut pulchri vernantia lilia campi.

Fasciculus murrae sponso tua membra superno

Consecrata, favos liquidi superantia mellis.

Semper ave, Christi genetrix et virgo fidelis,

Stella maris, tu porta poli, saecli reparatrix.

Cuius in eximiae, praeclarae virginitatis

Electi merito sacrantur caelitus omnes.

Hinc exaltaris hodie super astra polorum,

Angelicos super alma choros, per quam paradisi

Panduntur hodie nobis portae, reverenda,

Quas intras inter cunctas mulier benedicta.

Cantica sic dicunt de te: Vidi speciosam

Ceu volucrem, quae felle caret, rivos per aquarum

Currentem, cuius dulcedo decens inopina,

Vallabant flores et eam quasi vere sereno.

Tute redi, Sunamitis ovans, quo te videamus:

Sicut qui digne gaudent, habitatio nostra

In te cuncta, Dei mater, mundi induperatrix:

Pro servis deposce tuis natum tibi carum.

Gens, inquit, claram me tota loquetur et amplam,

Maxima nam mihimet fecit, qui pollet ubique.

Cuius virginei quoque dona favore pudoris

Exsequar, ignoro, portas quod cuncta regentem.

En, oculi, regina, tui divinitus orbis

Tamquam fons Esebon, piscinae nobilioris,

In porta quae fit genitae multiplicitatis,

Divini fructus in te tibi nunc animantur.

Virgo Maria, nites cunctum benedicta per aevum,

Viscera nempe tui meruerunt lucida Christum

Ferre, decora super natas felicius omnes

Israel, unguentis et aromate plena superno.

Tota dies laudis cumulum dicatur in altum
Haec et cum iubilo personet a populo.

Virginis hinc recitent pueri, iuvenes in honore
Atque senum coetus nobilium niveus.
45. Sumitur in caelum genetrix pulcherrima Christi,
Gaudet et angelicus civis et obsequitur.

Lucis ad aethereae thalamum vehitur bona virgo.
In quo rex miro considet in solio.

Plurimus occurrit sanctorum sede senatus
50. De caelisi te, Christe, canit, laudemus, amice,
Virgineumque decus praesertim voce triumphat,
Cordis ob hoc modalisque frequentibus organa dicit.

II.
Virgo, Dei mater, David clarissima proles,
Funde preces nato pro famulis proprio,
Praemia perpetuae quo iam potiora coronae
Possimus digne te duce percipere.
5. Tu cunctas haereses perimis virtute [tonantis]
Pulchraque d[as] asseclis gaudia perfacilis.
Angelicis credens dictis magni Gabrielis
Post partum pueri virgo nites celebris.
Fortunata tuo placuisti femina Christo
10. Exemplo, titulis dignior his nitidis.

Imperium regni retines post splendida natum,
De te caelorum nam generas Dominum.

III.
Laus veneranda bonis, Iesu clementia Christi,

Virgo Maria Dei, laus veneranda bonis.
Omnis ubique colit Iesum super astra benignum,
Sic matrem Domini omnis ubique colit.
5. Tollitur ad superos meritis iuvacibus Enoch,
Post partum virgo tollitur ad superos.
Caelicolae iubilant Christo scandente superna,

Propter heri Mariam caelicolae iubilant.
Obsequio celebri vir fertur ad alta fidelis,
10. Femina summa petit obsequio celebri.
Obvia turba fuit puerorum plurima Christo,

Ac eius matri obvia turba fuit.
Subvenias populo, petimus, fili inclite Dei,
Oramus, virgo, subvenias populo.
15. Virgineum specimen laetum citharizat honorem
Et dominae carmen virgineum specimen.
Munera perpetuae nobis da, Christe. salutis,
Sponsaque, da patriae munera perpetuae.
Cuncta venena fugat superi benedictio Christi,
20. Sic mulier sancta cuncta venena fugat.

Vocibus angelicis credens genuit cito Sara,
Dansque fidem peperit vocibus angelicis.

Quae generas Dominum, mundo venerabilis exstas,
Ad caelum migras, quae generas Dominum.

IV.

Ludimus heroico versu, matrona perennis,
Nunc libi promeritos iterum sacramus honores,
Quae Gabriele salutaris praecone superno.
Pneumate mox uterum sancto gravidata beatum
Tempore decurso Iesum cum lumine magno
Virgo paris, populum salvat qui crimine fidum.
Nutritur nimia pulchrae cura genetricis,
Pascitur et modico lactis sumptu venerandi.
Huncque resurgentem devicto funere cernens
Altaque scandentem caelorum plaudis in aevum.
Uberius hodie magna cum luce triumphas,
Ad dextram nati residens solio rutilanti.