LITTERAE APOSTOLICAE 103

praestitam ac munificentiam in se collatam a Summis Pontificibus Pio II et Sixto IV diserte commemorandam censuit (1).

Sed inter sedulas curas, quas Apostolica Sedes in Bosnienses contulit, memoria praecipue dignum est studium illud, quod pluries Romani Pontifices prae tulere, ut in ea regione ecclesiasticam hie- rarchiam constituerent, augendo nempe tum dioeceses tum sacrorum Antistitum numerum, prout rerum conditio et utilior rei sacrae procuratio apud Bosnienses postulare videbatur. Indubia enim mo- numenta testantur, postquam Slavicae gentes, quae australem re- gionis partem incolebant, catholicae pietatis fidem suscepere, res sacras in amplissima illa regione longo temporum cursu unius tan- tum Episcopi regimine fuisse administratas, qui pro publicis eorum locorum vicibus metropoliticae iurisdictioni modo Salonitanae sedis aut Spalatensis, tum Diocletianae aut Antibarensis, alias etiam Ragusinae et quandoque Colocensis, tamquam suffraganeus obnoxius erat (2). Cum hic esset rei sacrae status in Bosnia, Praedecessor Noster Innocentius I I I , qui saeculo XI I I ineunte studio incensus religionis rebus in eo regno consulendi Iohannem de Casemario suum et Apostolicae Sedis Legatum illuc miserat, ex eius litteris intellexit religionis conditiones in Bosniensium finibus poscere, ut episcopales sedes in iis omnino augerentur. Noveritis, ita enim Legatus scribebat, quod in regno... de Bosna non est nisi unus Episcopatus, et Episcopus modo mortuus est. Si posset fieri quod aliquis Latinus ibi poneretur et aliqui etiam ibi tres vel quatuor crearentur novi, non modicum exinde utilitatis accrescerei eccle- siasticae, quia regnum est ad minus diaetarum decem et plus (3). Cum ei* Pontifici datum non fuisset, ut, sicuti optabat, hoc pium et salutare consilium ad exitum adduceret, Gregorius IX, qui ipsi post Honorium I I I in Pontificatu successit, pro suo fidei conser-. vandae ac propagandae in iis partibus zelo, eius implendi ac per- ficiendi cura suscepta, anno MCCXXXIII litteras dedit ad Iacobum Cardinalem Episcopum Praenestinum Apostolicae sedis in Pannonia Legatum, eiusque fidei et prudentiae commisit, ut novae in Bosnia episcopales instituerentur sedes, ac Episcopi eligendi solida scientiae et pietatis laude fulgerent (4). Etsi flagrantissimum huius etiam Pontificis studium optatum exitum habere non potuit, operam tamen

(1) Assemanni kal. Eccl. univ. tom. v, part. I cap. III pag. 96. (2) Pariat Illyr. sac. tom. IV, p. 37 seqq. (3) Innoc. III lib. VI, ep. CXL Iolian. de Casemario ad Pont. (4) Regest. Gregor. IX, lib. VII ep. CLXIV.