105. De sancta Caecilia.

1. Pange, lingua, gloriosae
virginis Caeciliae
In honorem triumphantis,
o triumphum nobilem,
Quod tyrannum tam ferocem
immolata vicerit.

2. Mundo clarens martyr ista

nobili prosapia,
Ejus caret blandimentis,

cernens, quod deficeret.
At in sacrum gerit Christi

pectus evangelium.

3. Hinc dum Christum lucrifacit,

cjus capit gratiae
Culmen, indefectuosae

curae penes pauperes,
Quos demulcet dulci corde

sacro ducta flamine.

4. His intenta virgo prudens

vigilat attentius,
Ipsius ne margaritam

caro nocens polluat,
Quam servare Jesu Christo

novit sine macula.

5. Annis tamen revolutis
tempus adest copulae,

Nubit virgo, nubit sponso
coeli, terrae provido,

Hora facta nuptiarum
orat Christi famula.

6. Rite sicut est adepta

Christum, sic Valerium

Sponsum Christo lucrifacit,
simul ut coelestium

Mereantur fore laeti
super choros agminum.

7. Te precamur, Jesu Christe,

meritis Caeciliae,
Ut devicto carnis luto

sanctum per paraclitum
Mereamur sociari

tibi, decus virginum.

8. Gloria sit summo patri
sine regni termino,

Ejus nato Christo quoque,
simul ac paraclito,

Qui Deus trinus et unus
regnat ante saecula.