APPENDIX II 109

rum Congruam mandare soleat, ut Episcopi referant de paroecia- rum fructibus, comprehensis in- certis stolae albae et nigrae. Quod vero ad nos attinet, emolumenta quoque tertii generis sunt profecto a contributione taxae immunia declaranda. Etenim in comme- morata instructione, quae docto- rum opinioni est plane anteferen- da, immo pro lege habenda, cau- tum legitur, taxam haud esse solvendam sopra le rendite total- mente incerte secondo un'altra ri- soluzione della S. C. del Concilio in Panormitan. mense Octobris1587, lib. 5. decret, pag, 32 a tergo. Iam vero, perquisitio ^regestis Decieto- rum eiusdem Congregationis, da- tum est reperire ipsam adamussim Resolutionem in cit. Parnomitana. Parochi sane conquerebantur de taxa seminarii, quum eorum reddi- tus incerti provenirent ex funeribus et matrimoniis. Sacra autem Con- gregatio rescribendum c nsuit, « incertos redditus parochialium non esse pro seminario taxandos. » Patet igitur, tertii quoque generis paro- chialia emolumenta, qualia sunt quae percipiuntur occasione bap- tismatum, matrimoniorum ac fu- nerum, taxae seminarii minime esse obnoxia.

« Quod vero pertinet ad one- rum deductionem, animadverten- dum puto, impendía duplicis esse generis : alia nimirum, quae in re unde fructus proficiscuntur,

ceu ad agrorum culturam; vel extra rem, veluti ad perferenda onera Beneficii aguntur. Quae in re fiunt, eadem esse generatim detrahenda, nemo plane ignorat, Etenim taxa est seminario pen- denda ex Beneficiorum fructibus, aliisque ecclesiasticis redditibus, ut loquitur Tridentina synodus Sess. 23 cap. 18 de Reform, fructus autem intelliguntur deductis im- pensis, quae quaerendorum, ut in arando; colligendorum, ut in tri- turando; conservandorumque, ut in conducendis in horrea, eorum gratia fiunt, quemadmodum ait I. Si a patre 39 §. Fructus etc. de petit, haered. ibique Glossa : quod namque in fructus redigendos impensum est, non ambigitur ip- sos fructus "diminuere debere ad tex. iu I. 46 ff. de usur. Et huic iuris communis censurae concinit nedum cit. Extr. declarationes §. in solvendo, sed etiam saepius commemorata Instructio §. 1 n. 5., ubi habetur « che F annua entrata regulativa della contribuzione, os- sia tassa del seminario, è quella che sopravanza, detratte le sole spese necessarie per la percezio- ne dei frutti. » De impensis vero, quae extra rem aguntur, loquens eadem Instructio statuit « che pa- rimenti per fissare l'annua entrata, si debbano dedurre quegli obbli- ghi soli, che sono stati imposti avanti il Sacro Concilio di Trento.»

« Quae quum ita sint, ut quo-