GALTELLlNOREN. 109

enim non recipit titulum a Rectore, sed ab ipso et penes istum dicitur esse cura animarum et exercitium. Ancy. cons. 404 num. 11.

Ultimo tandem loco patronus animadvertit consuetudinem a Capitulo frustra invocari propter decretum irritans litteris apostolicis appositum. Quandoquidem hoc decretum non modo reprobat consuetudines existentes, sed etiam impedit quomi- nus novae oriantur.

Quoad secundam quaestionem patronus sustinet, exceptis functionibus capitularibus, quas Capitulo attribuit , ceteras omnes functiones, missas festivas vel defunctorum, novendia- les vel triduanas preces ac processiones a Canonico Curato explendas esse, qui proinde habet ius percipiendi stolae fru- ctus; idque tum .ex litteris Apostolicis ac executoriali de- creto, tum a lege communi apertissime evinci.

Ad litteras apostolicas quod attinet, observat, Summum Pontificem decrevisse, ut totius paroeciae maioris Ecclesiae animarum cura uni Canonico Parocho immineret, qui una cum presbyteris auxiliaribus parochialia munera obire tene- retur. Ac per consequens voluisse, ut Canonicatui Curato sin- gula emolumenta tribuerentur di stola nuncupata ab exercitio animarum curae provenientia, cum onere presbyteris auxi- liaribus summam scutorum centum persolvendi.

Hisce omnibus adhaesisse Apostolicum Executorem, qui propterea statuit ut Canonicus Curatus parochialia munia, uti quilibet animarum rector, obire teneretur, atque ut omnia emolumenta ex sacris functionibus in SSmi Sacramenti Sa- cello ab ipso peracta, integra canonico curato acquirerentur, cum obligatione ea dividendi cum sacerdotibus auxiliaribus.

Tandem relate ad ius commune recolit, quod Conc. Trid. sess. 23, cap. 14 de Reform, mandat, ut curam animarum habentes diebus dominicis et festis solemnibus, ut suo mu- neri satisfaciant, missas celebrent. Quod autem recolit de missis festivis, idem dicendum esse urget de missis pro de- functis, quarum celebrationem ad parochum spectare inquit : quippe qui suos parochianos omnesque alios intra parochiam