108. Hymnus alius de eodem.

1. Si nascitur contritio
Paenitentiaque cordis,
Iam bona est praesumptio,
Ut remissio sit sordis,
A Deo est tuitio,
Ut quem liberet a morbis.

2. Intra tu per istas portas,
Si [tu] cupis te salvari ;
Quid te ipsis non confortas,
Quibus vales luminari?
Si vitabis vias tortas,
Tu non poteris damnari.

3. Tu bene sis considerans,
Quod tu Deum offendisti,
Constans sis in Deo sperans ;
Quid tu Deum reliquisti?
Tu manebis mortem vitans,
Si emendam tu fecisti.

4. Tu considera futurum,
Quod accidet periculum,
Ruit peccans in obscurum
Et perdit sanctum saeculum,
Nisi redigat se purum
Et clarescat per speculum.

5. Non vereris tu redire
Ad Dominum, qui te fecit,
Cave, noli superbire,
Prospice, qui te perfecit,
Deo velis oboedire,
Qui a se non te proiecit.

6. Iam maior est clementia
Quam natura peccatorum.
Non sit in diffidentia,
Qui commissor est malorum,
Est Deus patientia
Et remissor delictorum.

7. Iste modus observetur
Et canonis concilium:
Qui non servat, removetur
Ab usibus fidelium
Sepulturaque privetur
Hic more infidelium.

8. Quis in homine non speret
Postquam de mundo obiit?
Bene quis, dum vivit, geret,
Non beres eius meminit,
Heres hic molestum feret,
Memoria iam desinit.

9. Haec mortuo proficiunt,
Si est in purgatorio,
Si celebrari faciunt
Pro ipsisque oratio,
Si vivi satisfaciunt,
Et inopis largitio.