VARSAVIEN. SEU LUBLINEN. 111

dam a se tantam infamiam produxit patris attestationem datam die 5 iunii 1900.

Accusationes autem uxoris editae in virum sive in sup- plici libello seu in responsionibus ad vindicem, conatur re- futare vii- in scriptis responsionibus iudici datis.

Utrum vero pacis et concordiae coniugalis inimicum ani- mum magis gerat ipsa uxor quam vir, non dubie definiri videtur ex attestatione Adami, testis ab actrice propositi, qui refert : « Ex mea parte faciebam paternas admonitio- nes, quibus motus vir accessit ad uxorem, osculavit eius manum et petebat ut illi pareat omnia quaecumque contra illam habet » uxor respondit : « se plus aequo a marito esse offensam , humiliatam et afflictam ; praeterea aiebat, se omnino nullam dare fidem eius promissis de emendatione in posterum facienda : quapropter non suscipere eius peti- tionem veniae ». Sed osculum ad manum a viro datum uxori coram pacis arbitro, viro gravissimo ; humilis veniae petitio suntne tam levia argumenta in viro, animi emen- dati et devoti adversus uxorem ut sperni debeant et nihili, saltem ad experimentum, fieri debeant ?

Eo magis quod si Halina alte conqueritur de viro cuius improbitatem dicit se expertam esse post separationem, quum iste nihil rependerit sibi et filio ratione alimentorum, at- tamen respondet vir, uxorem neque iudicialiter neque ex- traiudicialiter haec expetiisse, imo inchoatam petitionem sponte sua deseruisse. Unde non immerito vir arbitrari po- tuit, alimenta uxorem nolle repetere ; quia si alimenta pe- tiisset pro filio , vir reconvenisset uxorem ut sibi filium traderet ad praescriptum legis. Codex enim civilis polonus ad art. 217 iubet: « Tutela filiorum durante causa sepa- rationis a mensa et toro ad maritum spectat, nulla consi- deratione habita illius, qui prius causam promovit ». Atqui si vir esset improbi ingenii, nedum alimenta non exhibuisset sed uxorem saevissime vexasset, expetens in iudico tutelam filii.