RHEMEN. 113

nec non intentionem Summi Pontificis cupientis examussim satisfacere Card. Gousset voluntati quae per preces, ac ma- xime et dilucide significata fuit in Brevis executione.

Ad hanc sopiendam litem Archiepiscopus Card. Langé- nieux quosdam elegit viros, tum inter Canonicos Titulares et honorarios, tum inter suae Curiae Officiales, quibus ne- gotium commisit de ea re deliberandi per votum consultivum. Hoc virorum collegium legitime constitutum et certa die coa- ctum in duas abiit sententias ; maior vero pars Canonicis honorariis votum expressit favorabile, scilicet ex septem, quinque opinati sunt honorariis aeque ac titularibus Cano- nicis competere ius insignia deferendi, reliqui duo contrarium sentierunt.

At huic sententiae non acquievit Capitulum, quamobrem Archiepiscopus controversiam S. C. C. dirimendam obtulit sub die 12 Septembris 1894.

Disceptatio Synoptica

IURA CAPITULI. Quae a Capitulo proferuntur ad denegan- dam huius privilegii honorariis Canonicis communicationem, haec potiora sunt. In primis notant tria facta, nempe preces et intentionem Cardinalis Gousset, eiusdem Brevis datam executionem et continuam, usque ad praesens tempus, obser- vantiam, aperte hoc privilegium ita adiudicasse solum titu- laribus Canonicis, ut ulterius protrahi non debeat. Praecipue insistunt in observantia 43 annorum quae omne ius contra honorarios Canonicos praescribere valuit.

Dein invocant reverentiam tanto viro debitam; adeo ut piaculum sit cogitare, ipsum in re tam gravi nesciisse Breve Pontificium aut impetrare aut exequi, et grave sit eius vo- luntatem tam luculenter manifestatam immutare velle.

Ad haec, notant, modo Capitulo adscriptos esse Canonicos honoris causa 31 in Dioecesi degentes et 10 extra Dioecesim morantes, quamobrem ita effusum esset tam peculiare privi- legium, ut plane vilesceret, imo ridiculum foret. Nam huius-

Acta, Tom. XXVIII, fase. CC C XXVI. 8