114

A P U A N A

FUNERUM

Die 11 Aprilis 1891.

Sess. 25 cap. 13 De reform.

COMPENDIUM FACTI. Ante annum 1888 inter parochum S. Nicolai, in cuius districtu est nosocomium civitatis Apuae, et ceteros civitatis parochos, ac maxime praepositum cathe- dralis, controversia erat quoad elationem et sepulturam in- firmorum in hospitali defunctorum. Proposito itaque dubio, an parocho cathedralis competat ius efferendi et funerandi parochianos suos, qui in hospitali S. Antonii decedunt in casu, die 19 Maii 1888 S. C. C. respondit : « Affirmative et ad mentem. Mens est ut Episcopus curet tit associatio cada- verum fìat iuxta praescripta Ritualis Romani » (1). Exinde nedum praepositus cathedralis, sed et ceteri Apuani parochi fllianos in hospitali defunctos sine ullo ulteriori dissidio ef- ferre et tumulare potuerunt. Sed quaestio supererat de ex- traneis : nam ad S. Antonii nosocomium nedum oppidi, sed et finitimorum locorum infirmi afferri solent.

Episcopus, licet a iurisdictione parochi S. Nicolai noso- comium exemptum putaret, cum tamen bene cognosceret aliam prorsus esse parochi mentem, eum qui tunc oeconomi titulo paroeciam regebat ad se vocavit, sicque allocutus est : si censes esse parochus advenarum et extraneorum a paroe- ciis urbanis, efferre et associare debes • cum Sodalitio, cui nomen a Charitate, tum illos qui taxas solvunt, tum qui nequeunt solvere. Quam conditionem Episcopus adiecerat ut menti S. C. C de decenti mortuorum associatione satisfa- ceret. At cum sodalitas a Charitate professa^esset se gra- tuito ad mortuorum elationem et funera non esse ituram, hinc res in suspenso haesit.

j.

(1) Habes hanc quaestionem Vol. XXI, 201.