RHEMEN. 117

At et privilegia praescribi per non usum, sane explo- ratum est. Verum privilegia gratiosa seu quae nullius ius laedunt constat apud Doctores ullo tempore, etsi longissimo, non praescribi, uti affirmat S. Alphonsus in op. De Privil. c. I, n. 9, aiens : « Privilegia gratiosa, quae non sunt aliis gravamini ut absolvendi, dispensandi vel ieiunandi et his similia, haec nunquam amittuntur per non usum et etiam per usum contrarium: quamvis temporis longissimi»; ita etiam Suarez De Legibus I. 8, c. 34, n. 17. Re quidem vera huiusmodi privilegiis uti est in privilegiati facultate et in facultativis, non datur praescriptio.

Sed privilegiorum effraenatus usus maxime est perniciosus et, uti recte instant Canonici Titulares, est coercendus, ne privilegia evadant obsoleta et malorum hominum cachinnis exposita ; et hac in re abusibus via est omnis praeclusa si recte observetur Decretum S. C. C. diei 16 Sept. 1884 (1), quod incipit Quamvis Ecclesiasticos, quoad Canonicos hono- rarios et aliud ex consul tu S. R. C. datum in forma Brevis sub die 29 Ianuarii superioris anni (2) quo consultissime cavetur, ne nimius evadat numerus Canonicorum ad honorem extra Dioecesim degentium et sub § III cavetur : « Qui vero alicuius Metropolitanae vel Cathedralis aut Collegiatae Ec- clesiae aut Basilicae Minoris extra Urbem Canonici sunt ad honorem, privilegiis et insignibus tantum utantur in Dioe- cesi, ubi nominati sunt».

Quibus praenotatis suppositum fuit diluendum

Dubium

An privilegia concessa Canonicis Ecclesiae Cathedralis Rhemensis per Breve anni 1851, extendi debeant ad Ca- nonicos ad honorem, in casu.

RESOLUTIO. Sacra C. Concilii re disceptata sub die 23 Fe- bruarii 1895, censuit respondere : Affirmative, tantummodo in functionibus capitularibus.

(1) Decretum istud adest Vol. XVII, 554.

(2) Adest decretum hoc Vol. XXVI , 449.