118 APPENDIX III

Theologiae lectores ex ordine Prae- dicatorum, scilicet fratres Aegi- dium, Ioannem et Gerardum; ad fratrem Hugonem, tunc eiusdem ordinis Priorem Provincialem, qui postea pro meritis ab Innocentio IV. condecoratus fuit Romana purpura et legati apostolici digni- tate, celeber sub nomine Hugo- nis a S. Caro, presbyteri cardina- lis tituli S. Sabinae, item ad Guiardum (alias Guidonem) de Lauduno, Episcopum Cameracen- sem, et ad Robertum a Torota, ex Lingonensi Leodiensem Episco- pum. Praesertim in consilium a- dhibitus fuit Jacobus Pantaleon, natu Trecassensis, tum Archidia- conus Leodiensis, dein Episcopus Vidunensis (1252), Patriarca Hie- rosolymitanus (1255), tandemque post Alexandri IV. obitum in Pe- tri cathedram evectus sub nomine Urbani IV. (1261). Probata fuit omnibus sanctimonialis Cornelio- nensis visio de nova instituenda Corporis Christi festivitate. « Prae- dictae siquidem personae omnes ait laudatus hagiographus, dili- genter auditis, intellectis et exami- natis meritis negotii memorati, uno spiritu pronuntiaverunt, non posse inveniri in lege divina ra- tionem efficacem, quare reverendi Sacramenti specialis festivitas fieri non deberet. Dignissimum autem fore ac iustissimum, necnon ad ho- norem Dei cedere, ad profectum etiam et gratiam electorum, si me-

moriam institutionis ipsius Sacra- menti solemnius ac specialius, quam usque ad illud tempus, an- nis singulis mater Ecclesia cele- braret. Cuius sententiae concor- diam quum Christi virgo cogno- visset, gratias egit Deo, quod voluntatis suae responsum posuis- set iii ore tantarum ac talium personarum ». Auctor vitae S. Iulianae coaevus, aupud Bolland 1. cit. pag. 460

Consilii divini, quod Iulianae per signa supernaturalia revela- tum fuerat, promotores exstitere praecipui: Robertus a Torota, Epi- scopus Leodiensis, duo Cardina- les legati, Hugo a S. Caro eiusque successor Petrus Capoccius, dictus Cardinalis S. Georgii in Velabro, et tandem Urbanas Papa IV., qui quidem, quum Urbevetere cum curia Apostolica degebat, con- sti luti onem promulgavit, qua ge- neralis festivitas decernitur; et S. Thomae Aquinati, tum in eadem urbe sacras disciplinas tradenti, in mandatis dedit, ut ecclesiasti- cum officium, quo iam Ecclesia utitur, conscriberet. Sed de horum omnium magnis in Ecclesiam me- ritis consulantur Bollandiani ce- terique eruditi, qui de S. Iulianae vita aut de origine festivitatis scripserunt.

Robertus a Torota, quem supra laudavi mus, ad utrumque vasti s- simae suae dioeceseos clerum epi- stolam dedit anno Domini M C C X L V I ,