APPENDIX I I I .

IN QUA NONNULLAE ENUCLEANTUR DIFFICULTATES A PRAECEDENTI QUAESTIONE

SUPER CONCURSU EXHIBITAE.

Innuimus Yol. XI pag. 131 ha- rum ephemeridi. ab examinatoribus peragendum esse in concursibus iu- dicium cumulativum, quoad doctri- nam et concurrentium requisita. Ita ut innixi Tridentino Sess. 24 cap. 18 de ref. Benedicto XIV de Synod. Dioec. lib. 4 cap. 8, n. B, ei Re- clusio de concursibus p. 1 tit. 6 n. 16 et seq. censuimus concursum nullitate infici, hac spreta inquiren- di forma. Nam si theoria ab ali- quibus defensa de disiunctivo iudi- cio ferendo,quoad scientiam et quoad concurrentium merita, de iure con- stituendo uti irrationabilis damnari nequeat, de iure constituto reiicien- da est, utpote contraria Tridentinae sanctioni, explicatae a Bened. XIV loc. cit.

Doctrinae huic forte adversa prae- sens resolutio S. C. C. relata pag. 113 alicui videri poterit; nam Exami- tores illo in themate reprobarunt duos presbyteros concurrentes d. Calandra et d. De la Ratta, pri- usquam cognoscerent de eorum- dem requisitis. Nobis tamen vi- detur nullum doctrinae eidem il- latum fuisse vulnus per hanc reso- lutionem. Examinatores enim in- quirentes de scientia concurrentium, reperierunt d. Calandra appellan- tem, septem obtinuisse puncta mala et septem puncta bona; De la Ratta

autem obtinuisse sex puncta bona et undecim mala. Hinc impossibile fuit Examinatoribus consociare, ar- cto foedere, puncta scientiae, quae prorsus deerant, et puncta requisi- torum quoad praenominatos presby- teros, isti enim scientiae omnino expertes reperti, negativam exhi- buerunt scientiae quantitatem, me- ritorum punctis addendam. Quamo- brem in casu, de quo agimus dici nequit, nobis videtur, peractum fuis- se iudicium disiunctivum quoad scientiam et quoad merita concur- rentium: sed potius fieri nequivis- se iudicium coniunctivum seu ad- ditionem ex quantitate negativa scientiae cum quantitate positiva meritorum. Verumtamen dato et- iam quod resolutio istaec, doctri- nae de qua egimus adversaretur, quid hoc? Dicendum ne erit; nunc S. C. Congregationem, doctrinam reiecisse innumeris suffultam reso- lutionibus , ut in thesauro videre est?Absit a nobis, quod censeamus per unam aut alteram resolutionem, quae verbis tantum non re contra- ria esse posset, vel a rerum adiun- ctis parta, voluisse Emos Patres pra- xim reiicere, sanctioni Tridentinae apprime consonam. Nonne satius dicere esset quod abnormitas ali- cuius resolutionis, ab aliis quamplu- rimis eiusdem generis, aliquando