Magisterium, Acta Sanctae Sedis 18

Catholic Library Home

▾

Magisterium, Acta Sanctae Sedis 18

First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America

LITTERAE SSmi D. N. LEONIS Papae- XIII. de subiectione quae scri- ptoribus incumbit quoad negotia religiosa et quoad Ecclesiae actio- nem in catholica

della Chiesa universale, preferi- scano o tentino di far prevalére un indirizzo diverso da quello dell' autorità suprema, è un ro- vesciare T ordine,

simo dell'unione, che è il distin- tivo dei fedeli di Gesù Cristo e che sempre ma in modo spe- ciale al presente, perla collegata potenza di tutti i

LITTERAE 9 Figlio Nòstro, a tutto il vostro Clero e popolo 1' Apostolica^ No- stra benedizione.

50 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Sí

62 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 53

S4 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 55

€2 MEDIOLANEN.

EX S. CONG. I DTJLGENTIARUM 91

92 EX S. GONG. INDULGENTIARUM

EX S. GONG. INDULGENTIARUM 9a oltraggi ehe loro si fanno spe- cialmente colle bestemmie.

CALATAYERONEN. i 15

116 CALATAYERONEN.

CALATAYERONEN. 1.1 J

118 CALATAYERONEN.

CALATAYERONEN. 119

120 CALATAYERONEN.

CALATAYERONEN. 121

122 CALATAYERONEN.

CALATAYERONEN. 123

424 CALATAYERONEN.

130 IL-LEHtì&EN.

THEATIN. SEU VASTEN. 149

150 THEATIN. SEU VASTEN.

THEATIN. SEU VASTEN. 151

152 THEATIN. SEU VASTEN.

THEATIN. SEU VASTEN. 153

154 THEATIN. SEU VASTEN.

THEATIN. SEU VASTEN. 155

156 THEATIN. SEU VASTEN.

THEATIN. SEU VASTEN. 157

158 THEATIN. SEU YASTEN.

PLACENTIS A. 159

MANUELEN. 20 ä

226 SALERNITANA

SALERNITANA 227

228 SALERNITANA

SALERNITANA 229

230 SALERNITANA

SALERNITANA 231

232 SALERNITANA

SALERNITANA 233

234 SALERNITANA

SALERNITANA 235

PA.MPILONEN. 241

242 PAMPILONEN.

276 TARRACONEN.

TARRACONEN. 277

278 TARRACONEN,

TARRACONEN. 279

280 TARRACONEN.

TARRACONEN. 281

282 TARRACONEN.

SAVONEN. ET NAULEN. 283

284 SAVONEN. ET NATJLEN.

SAVONEN. ET NAULEN. 285

286 SAVONEN. ET NAULEN.

SAVONEN. ET NAULEN. 287

BENEVENTANA 2Ö9

290 BENEVENTANA'

BENEVENTANA 291

292 BENEVENTANA

S. IACOBI DE CUBA 295

296 S. IACOBI DE CUUA

ST3BLA .CEN. 303

310 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS

E X ACTIS CONSISTORIALIBUS o l i

312 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 313

314 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS

MÓNTISA.LTI 327

328 MONTISA.LTI

332 SIONTISALTI

334 S. POENITENTIARIA

S> POENITENTIARIA 335

336 S. POENITENTIARIA

S, POENITENTIARIA 337

338 EX S. C. INDULGENTIARUM

EX S. C. INDULGENTIARUM 339

340 EX S . C . INDULGENTIARUM

E X S . C . INDULGENTIARUM 34i

400 A D I A G E N .

408 MELEVITAN A

EX S. CONGREGATIONE 411

412 EX S. C. INDULGENTIARUM

EX S. C. INDULGENTIARUM 413

414 EX S. C. INDULGENTIARUM

ient la plus iuste impartialité de Son verdict.

DAMASCENA* 42 i

4 2 6 DAMASCENA

DAMASCENA 4 2 9

DAMASCENA 4 3 9

4 4 2 DAMASCENA

S E G O V I E N .

452 A VENIONEN. ET VALENTINEN.

AVENIONEN. ET VALENTINEN. 453

454 AVENIONEN. ET VALENTINEN.

AVENIONEN. ET VALENTINEN. 455

EX S. G. INDULGENTIARUM 463

464 EX S. CONG» RITUUM

466 CEPHALUDEN.

CEPHALUDEN. 467

468 CEPHALUDEN.

CEPHALUDEN. 469

470 CEPHALUDEN.

CEPHALUDEN. 4 7 1

472 CEPHALUDEN.

CEPHALUDEN. 473

BERGOMEN. 4 7 5

BERGOMEN. 4 7 7

48Ö BERGOMEN'.

496 BISINIANEN.

BISINIANEN. 497

498 BISINIANEN.

BI«INI ANFN. 499

500 BISINIANEN.

BISINIANEN. 501

BOIANEN. ET THERMULARUM 505

506 BOIANEN. ET THERMULARUM

L I T A N I A E

514 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 515

516 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 517

S18 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 519

NULLIUS AQUAEVIVAE 529

530 NULLIUS AQUAEVIVAE

S48 MONTIS REGALIS

MONTIS REGALIS 549

§50 MONTIS REGALIS

le quali non si fa memoria nel progetto di legge. Ed è per questo che si ritiene l'autorizzazione della notifica per le parrocchie attualmente vacanti

562 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 563

564 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 565

566 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 567

568 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 569

S70 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS

EX- ACTIS CONSISTORIALIBUS 571

S92 MELËV1TANA

MELEVllTANA 593

594 MELEVITAN A

AMALPHITANA 595

596 AMALPHITANA

HÍERA.CEN. 597

§98 HIÈRACEN.

EX S. C RITUUM 599

600 EX S. G, RITUUM

EX S. G. RITUUM 601

602 EX SECRETARIA BREVIUM

604 SUMMA. ACTORUM

SUMMA ACTORUM 605

606 SUMMA ACTORUM

SUMMA ACTORUM 607

608 SUMMA ACTORUM

SUMMA ACTORUM 609

612 INDEX GENERALIS

614 INDEX GENERALIS

616 INDEX GENERALIS

618 INDEX GENERALIS

INDEX ( NERALIS 619

620 Uter contraheret, qui dum nuptias, iniret, animum haberet, etsi men- te retentum-, ineundi matrimonium ad tempus eo quod. intentio haec bono sacr

INDEX ( NERALIS 621

€22 INDEX GENERALIS

Omnes vero intelligunt, doctri- nam contrariam docere etc. hoc in capite sub excommunicationis poena prohiberi, non autem facta intima, seu intentione

Altera personarum classis quae in

abductio virginis, vel alterius ho- nestae foeminae solutae vel ligatae, libidinis exercendae gratia de loco in locum moraliter diversum.

causa discussa die 25 Iunii 1864, censuit matrimonium esse irritum, respondendo ad propositum dubium affirmative quae sententia fuit ite- rum confirm

est, scilicet matrimonii libertatem tueri, tum quia genus masculinum foemineum complectatur.

ductionem de loco in locum esse conditionem necessariam, ad hoc ut raptus crimen constituatur.

fuerit legislatio anterior circa ex- tensionem et raptus causas, ei de- rogatum fuisse per Tridentinum decretum arbitrari debemus. Neque obstat quod e

257 » tunc enim tamquam fautor poenis » raptus obnoxius fieret ».

2. Ex verbis ipsius Capitis: Ita plerumque temporalium dominorum ac magistratuum: temporales autem domini sunt qui dominium civile vel supremum vel ph

Imperatores aliique supremam po- testatem in determinato territorio retinentes sint qui subditos invitos matrimonia inire compellant, et dato etiam qu

tum vel alium invitum ad matri- monium contrahendum cum iis quos ipsi domini vel magistratus ipsis praescripserit. Cogere autem est aliquem inducere v

favorem dederint, seu cogentibus in vetitis actionibus cooperantes.

quominus vetitus actus - perficia- tur, aut de violentia habita testi- monium ferant.

» in iure expressis) ad ingredien- » dum monasterium, vel ad susci- » piendum habitum cuiuscumque » religionis, vel ad emittendam pro- » Cessionem. Co

sae emittendae ad ingrediendum monasterium non compellerenlur mulieres invitae, ŝ d etiam aliis de causis. Id autem confirmatur ex quo Tridentini Pat

274 enim, iri iure religionis nomine ve- nire ordines religiosos Votorum sol- lemnium, ut alias nos in primo Commentarii nostri volumine plu- rimis pr

bus de la Nouvelle Revue Theolo- gique Tom. XVII pag. 4B, sicut et ciariss. F. Piato Montensi Commen- tarius in Const: Apostolicae Sedis pag. 283

» sonarum monialium nam aliquae » professionem emittunt susceptio- » ne veli, aliae statum illum sine » susceptione veli assumunt, ut » bene Suarez,

» saeculo religionis propositum »• exequatur ». Ex quo capite quis- que videt, per veli susceptionem mulierem videri, non fieri, nec esse religiosam,

Equidem non inficiamur in Tri- dentino Capite excommunicari qui veli susceptionem vel voti emis- sionem quoquo modo impediunt. Putamus tamen adverbium

modo suspicata, monasterium' de- serit.

qui sub ìege non cadit, cum le- gislatores illum non expresserant.

tifex e re sua esse iudicavit abusus et inobedientiam eiusmodi compe- scere, poenas multiplicando, et pro- hibitionem Urbani ad Americae re- gna etiam

et earum cuilibet, qtiae ad in- sulas, provincias, regna Indiarum Orientalium, et praesertim in provinciam Societatis Iesu de Ia- pone nuncupatam, ac

292 » suris et poenis innodamus et inno- » datos fore declaramus superiores » immediatos, ac provinciales et » generales praedictorum Ordinum, » Congr

»vero censurae, praedictae Consti- » tutionis posse quaestionibus ansam »'praebere, censuerunt supplican- » dum eidem SSmo Domino Nostro » ut declarar

294 catores vocantur hi enim industria sua lucrantur, et fortasse magis ex industria quam ex rebus em- ptis atque hinc in vendendo so- lertia non mo

» negotiatio non sit. si tamen quae- » stus dumtaxat causa exerceatur, » ad negotiationem proprie dictam » accedit proxime, ideoque non de- » cet pers

Sede Apostolica vel etc. Neque dif- ficultatem facessunt verba: aut in illis partibus quomodolibet mora- buntur: nil enim aliud dicunt quam quod hae p

298 nomine Missionariorum episcopi autem hoc nomine non mittuntur 3. nec vim inferunt alia verba: aut quovis alio titulo:

cíales et generales ergo sunt re- gulares non Saeculares hi enim non sunt respective subditi ordi- num religiosorum. Demum in lege odiosa benignior

communicationem hanc non esse

tantum auctoritativis, non intelligi- tur quomodo sub eodem capite et poena etiam actiones quae usurpa- tiones privatae ab aliquibus vocan-

308 adduximus in eo capite expen- dendo, demonstratur etiam èx al- legato Supremae Inquisitionis de- creto*, quo quaesitum fuit : « 2°.- An

» qui emunt bona ecclesiastica ab » usurpatoribus usurpata incidant » in excommunicationem Romano » Pontifici specialiter reservatam ? »

actiones quae in Tridentino Capite excommunicatione plectuntur, sunt auctoritativae et potentiales?

non possunt? Eiusmodi igitur, cri- terio in Tridentino Capite actiones vetitae secernendae nobis viden- tur. Ut quae sine principum su- premorum aucto

verit quae hype-rbolica videntur, si aptentur ad quaslibet illicitas conversiones bonorum ecclesiasti- corum in proprios usus, atque ad eas actiones

vatis personis perfici non possint, sicut hae nec impedire possunt vere et proprie quominus redditus quicumque ecclesiastici ab iis per- cipiantur, ad

bernio bona Monasterii cuiusdam fuere, in quae Municipium ius pa- scendi et lignandi habebat. Ea de- inde emit Ioannes. Cum hic bona empta quibuscumqu

» stricti nominis usurpatores, sed » etiam alios quoscumque invaden- » tes, occupantes, surripientes, et in pro- » prios usus convertunt ».

Neque argumenta ab adversariis allata ad rem suam probandam ita solida nobis videntur quae elidi non possint.

lex odiosa extendenda foret, con- tra ac ferat acceptissimus canon. At Patrum Tridentinórum verbis proscribitur usurpatio, et conversio in proprios us

ret bona, de quibus in Capite Tri- dentino agitur, esse ecclesiastica, (1) vel ad alia pia loca pertinere quae ibi exprimuntur aut ignoret actio- nes

» cretum, non ad quascumque oc- cupationes, sed ád auctoritativas » et potentiales pertinere (De Luca »Ad Trid. h. t. Disc. 23). Quod » satis superque

» monitio : quia cum ius sit publi- » cura, ipsummet continuo monet, » ubi ab filo aliquid sub Censura » prohibetur, nisi forsan monitio- » nem praece

» quod Ordinarius auctoritate sua » abusus sit, procedendo videlicet »modo praedicto ad suspensionis » poenam, sine gravi causa adversus » sacrorum ca

» tibus percipiant, et quidquid in- » terina per eos, ut de aliis prae- » dicitur, actum fuerit, viribus non » subsistat. »

Hisce praemissis, videamus et quid eiusmodi suspensio compre- hendat, et quinam eam incurrant, et quamnam ob culpam.

344 Capitulum constituitur, non alii qui de Capitulo non sunt, dummodo latam non infregerint legem et Religiosi omnes, ex quibus Mona- sterium vel Co

est in Communitatem, et non in singulas personas, ut caput legenti patet ergo eam etiam innocentes incurrunt. Sed 2. Suspenduntur alii omnes qui ad

Conventus reduplicative, non ab aliis quae singuli de Capitulo et Conventu distributive possident, quaeque ad Capitulum et Conven- tum non pertinent.

Attamen hac in quaestione ulte- rius inquirendum est : an dum Ca- pitula et Conventus suspensionem incurrunt a suorum beneficiorum perceptione, remove

ita ut sub suspensione comprehendi affirmarint distributiones quotidia- nas si eae derivantur ex beneficiis -, quia hoc in casu censendae sunt benefic

354 ad titulum patrimonii posso ad ma- iores ordines promoveri, quo titulo si promotus fuerit, Episcopus ad nihil tenetur.

» Haec dispositio reperitur* in » decretalibus sub titulo de Simo- » nia, quia propositus casus Simo- » niam redolet. Neque huic iuris » dispositioni

356 currunt aliquem ordinantes absque titulo beneficii vel patrimonii cum pacto ut ordinatus non petat ab ipsis alimenta.

Xistus V Episcopos sic ordinantes poenae de clericis ordinandis alen- dis subegit. Ex quibus inferimus , poenam hanc iam in desuetudinem abiisse, nequ

mohium assignata certa atque de- terminata esse debent hic ager ex. gr. haec domus etc. Neque satis esset si in patrimonium assi- gnaretur pars aliqu

constituto, vel ex Pontificis Romani dispensatione et facultate.

praestatione talium ordinum ipso iure suspendit. Ita ut rationabiliter dubitari possit, an S. Pius V Epi- scopos transgressores suspenderit a conferen

ad honestam vitae sustentationem quolibet tempore, et quibusvis in circumstantiis necessaria sunt, nec umquam aut mendicare, aut vetitos quaestus exer

cuius Dioecesi pater traxit origi- nem.

traxit, in loco paternae originis con- trahere non potuerit, cum nondum natus esset, vel si postea, acciden- taliter contraxerit.

tuer e: « Episcopus familiarem suum » non subditum ordinare non pos- » sit, nisi per triennium secum fue- » rit commoratus,et beneficium qua- » cumque

» bus constituti fuerint, nullo pri- » vilegio clericali, praesertim in » criminalibus, gaudeant. In maio- » ribus vero ab exsecutione ordi- » num ad

374 « Suspensionem ad certum tempus- » latam, elapso tempore ipso iure » tolli. Haec est communis sénten- » tia iuris pontificii interpretum. » Et rat

di suspensionem incurrant debent ordines conferre alieno subdito, ei scilicet qui eorum non sit neque originis, neque domicilii, neque beneficii, nequ

Neque difficultatem facessit,quod Innocentius Xii in cit. Bulla Spe- culatores §. 3 statuerit « Nulli E- »piscopo, seu cuiusvis IOCL Ordi- » nario, ta

Episcopos ordinantes Regularem sine dimissoriis sui Superioris epi- stolis praesentem suspensionem in- currere.

380 discordare reperitur ab Constitu- tione Apostolicae Sedis.

missoriis epistolis Episcopi -domi- cilii et originis ordinaret, praesen- tem suspensionem incurrent.

382 Illegitimi, Can. Presbyter, 56

donationem validus esse non possit atque de cetero legislatores hac in re loquuntur de beneficio adae- quato et sufficienti, cui per bona patrimonial

120 CALATAYERONEN.

legio eligeretur, cui legi parentes, Canonici in Vicarium transtulerunt simplex curae animarum exercitium patronus respondit: omnia haec gesta esse de mandato laicae potestatis; canonicos vero hac vice primum se veros parochos nomina- visse, abusive tamen iuxta superius dicta ; ideoque nihil am- plius in suos delegatos, a se electos transferre potuisse nisi id quod ipsi habebant, videlicet vicariam potestatem, qua per tot saecula canonicus hebdomadarius fruitus est ut le- gitur in ipso decreto. Tandem Regis Vicesgerentem legem sequenti anno revocavisse: iterum autem restitutam iri Mu- nicipes petiisse anno 1806: idque reapse obtinuisse post rega- lem consensum ex decreto Ordinarii.

Exinde si per haec tempora verificetur sermonem fieri aut in decretis aut in epistolis de habituali cura penes collegia re- sidenti et de actuali, Vicariis concessa ; id facile explicatur, nimirum abusive aut per errorem, aut ad morem laicae po- testati gerendum evenisse. Vicarios vero ita pro singulis ecclesiis electos quamvis perpetui vocentur, tales esse non potuisse, sed solummodo temporaneos veri parochi, qui adhuc esse perseverabat ipsemet Decanus syracusanus, coadiutores. Ordinarii enim Vicarios perpetuos eligere nequeunt in paro- chialibus, nisi accedente s. Sedis consensu, iuxta Const. ad exequendum S. Pii V.

Relate ad usum per haec tempora pariter inolitum, quod scilicet novi canonici in possessione obtinenda stolam in- duerent , et ad SS. Sacramenti altare simul et ad fontem baptismalem ducerentur, parili causae tribuendum esse pa- tronus affirmavit ; et adducta attestatione Pro-Vicarii Epi- scopi in civitate Mineo, qui tabularium ecclesiarum ad hoc inspexit, adstruit istiusmodi praxim annum 1795 non an- tecedere.

Tertium tandem disputationis caput aggreditur patronus, et negat Literas apostolicas diei 20 Maii 1882 obreptitias vel subreptitias dici posse, ex quo sequitur nullum esse locum aperitionis oris. Et sane duobus ex capitibus obreptionem vel subreptionem derivare posse iudicat; ex eo 1) quod ius pa-