1 2 0 Appendix

r i u m ut officia ferialia tam facile non omi t tan tur , q u o n i a m vero ex sup -

pressa dup l ic ium et semidupl ic ium translat ione onus clericis adaugeretur ,

per re la tum indu l tum prov isum fuit.

(4) Aurea sunt verba hu iusmodi , ex nimia enim congerie Sancto- rum, q u o r u m officia tam facile imploran tur , ub ique hodie n u m q u a m

reci tantur psa lmi e t h y m n i pulcherr imi fer iarum; imo ob i m m o d i c u m

n u m e r u m dupl ic ium m a i o r u m , et ipsa lectio Scr ip tu ra rum quasi semper

omit t i tur , unde pars magnifica Breviarii, quae Psal ter ium dicitur, peni tus

omit t i tur , et de 15o psalmis, s o l u m m o d o repe tun tur centies mill iesque ii paucissimi qui in C o m m u n i b u s Sanc torum recitantur. Si iam suo tem-

pore Gregor ius XIII conquereba tur quia ordo Breviarii fere subverte-

retur, quid diceret hodie , cum idem S u m m u s Pontifex, sequens calen-

dar ium lateranensis Basilicae, ad omi t t endam maiorem Breviarii par tem

adstr ingi tur ? N o n n e hodie in edit ionibus par t ium Aesttvae et A u t u n n a l i !

Breviarii, ullo sine i n c o m m o d o omit t i poteri t t o t u m psalterium ?

(5) Gregorius XIII, S. Pio V immediate successit, men tem ergo an- tecessoris sui bene cognoscere poterat , hac in r e , et procul d u b i o , uti

d iximus, p lù r imi adhuc in vivis erant, qui correctioni piani Breviarii ma-

nus posuerah t . Q u a m ob rem, hac in gregoriana const i tut ione, au then-

ticam revera h a b e m u s Rubr ica rum i l lustrat ionem, idcirco grati q u a m p l u -

r i m u m -Gregorio XIII esse debent sacrae Li turgiae cultores, non tam pro

Martyrologii recognita editione, ac pro calendarii r e format ione , sed et

p ro hac sua p r e s t a n t i s s i m a const i tut ione.

(6) Sunt nonnul l i , qui sub pretextu maioris coniunct ionis cum R o m a n a Ecclesia, op ta ren t ut in universo orbe christ iano quot id ie celebraretur

idem festum idemque officium recitaretur, iuxta calendarium cleri R o -

m a n i , amot i s q u i b u s c u m q u e part icularibus officiis, de qu ibus ad s u m -

m u m sola c o m m e m o r a t i o permi t tenda esset. Inter hos novatores , pr in-

ceps fuit Correc tor Generalis Ordinis Min imorum P. Raphael Ricca, qui

in Concil io Vaticano (Coll. lac., t. 7, p. 8g2) p ropos i t ionem hu iusmod i

pandere est ausus . Zelus est, sed non secundum scientiam; si enim haec

proposi t io acceptata fuisset, sacra antiquitas m a g n u m de t r imen tum passa

esset, et, ut ait D. Bäumer (Hist. du Brév. II. p. 407), activitas eccle-

s iarum par t icular ium a l i quomodo torpore corr iperetur ; e t vincula mul ta

quae adhuc coniungi t aetatem nost ram cum primis ecclesiae saecul is ,

o m n i n o relaxata mane ren t ; uno verbo, si Patr is Ricca v o t u m infelix a

Concil io accep tum fuisset, in sacra Liturgia quaedam m o r t u a ac frigida

uniformitas inducta esset , quae n u m q u a m fuit e t n u m q u a m erit, loco

huius unitat is in multiplici tate, t am natural is et iugiter a R o m a n a E c -

clesia admissae et s u m m o p e r e collaudatae.

De hac R o m a n a protect ione in par t icular ium ecclesiarum Officiis Ii-