BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Quod si placet, divinam quoque, sancti cujusdam viri visionem memorabo ; neque vero rideas, vera enim di-

cam.

Cum aliquando in Cretam venissem, sanctus Carpus me hospitio excepit, vir, si quis alius, ob insignem mentis puritatem, ad Dei contemplationem aptissimus. Neque enim sacros mysteriorum ritus auspicabatur, nisi prius ipsi inter praeparatorias oratio orationibus quae sunt ante perfectionem, ipsi sancta et amica visio inferretur. Dicebat igitur, quod cum eon. tristasset eum quidam infidelium, tristitia autem haec erat, quod ab Ecclesia ille quemdam ad infidelitatem errare fecerat : adhuc laetis diebus ipsi factis oportebat pro utrisque benigne orare, et Deum salvatorem susceptorem sumentem : hunc quidem convertere, illum autem bonitate vincere, et non deficere admonentem per vitam omnem usque hodie, et ita ad divinam ipsos rursum agere cognitionem, sicut jam. et his quae erant dubia ipsis indicans, et quae irrationabiliter temerarie fecerant, legali justitia castigari compulsis.

nes sacra quaedam et propitia visio ap paruisset. Ipsum ergo (uti referebat) infidelis quispiam contristaverat aliquando, tristitiaeque causa erat, quod ille ab Ecclesia quemdam ad infidelitatis errorem seduxisset ; cum adhuc celebritatis quae ab hilaritate nomen accepit, dies agerentur. Ac pro utrisque benevole Deus fuisset exorandus ut auxilio salutari alterum quidem ab errore converteret, alterum vero bonitate superaret ; neque desistendum fuisset ab eorum per totam vitam admonitio ne, donec tandem hodie vel sic ad divinam cognitionem promoverentur, tumque demum Illis quae ambigua videbantur et obscura, patescerent, et ab iis quae praeter rationem temerarie commiserant, resipiscere legitima veritate cogerentur ;

22