110. De Nativitate Domini.

1. Sonitemus voculis
Neumatum in tropulis,

Res amoenitatis
Madefacta vellere
Stellam signat parere
Solem claritatis.

2. Vis hebescit physicae,
Partus hic mirifice

Flaminis adflata
Sine viri semine
Pura fit de virgine

Salvo caelibatu.

3. Taciturus logice
Mirans prolis deicae
Partulum sincerum,
Cuncta qui disposuit,
Sic potens sic voluit,
Sic dans esse verum.

4. Assueri coniugio
Genus a supplicio,

Hesther, exemisti,
Dum pro Vastbi tumida
Veste regis fulgida
Sponso placuisti.

5. Benignis precatibus
Veniam reatibus,

Virgo, deprecare,
Audit namque protinus

6. Regis nec praesentia,
Virgo mater, filia,

Horre peccatores,
Sine quibus filio
Tanto puerperio

Nunquam digna fores.

7. A decreto deico
Carcere de Lymbico

Si non redimendi
Hi fuissent pretio,
Nulla tibi ratio

Natum pariendi.

8. Benedicta filio,
Rosa iuncta lilio

Iam es, o aurora,
Coram mundi principe
Vota nostra suscipe,

Gratiam implora.

9. Ad matris benigniter,
Rex o summe, iugiter

Vide supplicamen,
Salva matris servulos.
Cleros atque populos

Tergendo peccamen.

III. De Nativitate Domini.

1. Verbum patris mundo fulsit
Uterum per virginis,
Mentem cuius non oppressit
Sarcina peccaminis.

2. Praesagium prophetarum
In hac die panditur,
Et figura paginarum
Novo partu solvitur.

3. En, secretum Isaiae
Propalatur hodie,
Porta clausa Ezechiel
Reseratur festine.

4. Iamque Gedeonis vellus
In area maduit,
Rubus quondam incombustus
Fructum vitae protulit.

5. Iam captivus liberatur,
Zabulon conteritur,
Vita datur, mors fugatur,
Deus homo nascitur.

6. O quam stupenda natio !
Parit virgo filium,
Haesitat stupens ratio
Infantis exordium.

7. Intellectus discurrendo
Syllogizans frustratur
Causam prolis inquirendo,
Quomodo humanatur.

8. Sed claudicat hic natura,
Ratio confunditur,
Nam est ,mira genitura,
Pneumate disponitur.

R. O beata progenies,

Dulci cum puerpera

Ab aerumnis te laudantes

Leva super aethera.