119. Ad B. Mariani V.

1. Ave, virgo fons salutis,
Ave, plenum vas virtutis

Omni carens carie,
Ave, virens vitae vitis
Ave dulcis, ave mitis,

Ave lux ecclesiae.
2. Ave, rosa venustatis,
Lux aeternae claritatis

Et mortis exitium,
Ave, fida spes peccantis
Flos dulcoris, dux errantis,

Potus sitientium.

3. Ave, turris confirmata,
Ave, cedrus exaltata,
Ave, proles regia,
Tu es domus sigillata,
Clavi nulla reserata,
Cunctis tamen pervia.
4. Tu es aura cunctis grata,
Tu es tellus non arata,
Fructum dans eximium ;

Tu es meta scriptuarum
Et abyssus tu aquarum,
Puteus viventium.

5. Tu es scatens fons hortorum,
Tu es arca secretorum,

Arca dicta foederis ;
Tu es aula puritatis
Et lucerna veritatis,

Expiatrix sceleris.
6. Tu fidelis es patrona,
Tu das juxta votum bona,

Neminem abaudiens;
Tu solamen es lugentis
Tu es fidem offerentis,

Non munus respiciens.
7. Tu es novae legis forma,
Ver aeternum, morum norma,

Sanctitatis semita ;
Tu es virgo singularis,
Tu es nobis salutaris

Ultra nostra merita.

8. Ave, decus mulierum,
Cleri gemma, lux dierum,

Ave, coeli gloria ;
Ave, summi regis nupta,
Ave, parens incorrupta,

Ave, plena gratia.

9. Super omnes o decora,
Reus ego sine mora

Ad te tremens propero,
Dum peccata, quae commisi,
Nec non bona, quae omisi,

Flens ego considero.

10. Ad te curro, quam turbavi,
Quam injuste laceravi
Horrendis perjuriis,
Quam ex corde non amavi
Et quam parum honoravi
Debitis obsequiis.

11. Ad te curro, me peccasse
Recognoscens et errasse,

Ut sit locus veniae,
Me quam dure remordente
Et ad istud compellente

Verme conscientiae.

12. Curro factus jam non durus,
Curro vulnus ostensurus,

Medicantis opera
A te sperans reportare,
Ista cures ergo dare,
Dum requirunt tempora.

13. Dum est recens vulnus, cura,
Ne putrescat et jactura

Causetur per vitia ;
Vulnus meum est peccatum,
Tu purgare perpetratum

Tua, mater, gratia.

14. Si peccavi, non excuso,
Immo reum me accuso,

Prosit baec confessio;
Sed quod deest poenitenti,
Purget, mater, in praesenti

Tua intercessio.

15. Hoc instanter a te peto,
Ne praeventus forte leto,

Quod absit, ad inferi
Domum mittar, ubi melus,
Ubi dolor est et fletus,

Ubi degunt miseri.

16. Jam plus loquens ne molestus
Dici possim vel infestus,

Non permittit ratio;
Misereri potes mei,
In hoc ergo, mater Dei,

Nulla sit dilatio.

17. Tu me, cui non occultavi,
Tu, cui causam revelavi

Meam, mihi filium
Placa tuum hora mortis,
Ut justorum consors sortis

Sim post hec exsilium.

18. Dicam tandem illative,
Nil apponens exclusive

Sed includens omnia,
Quia salus es cunctorum,
Sit per tempus saeculorum

Tibi laus et gloria.