APPENDI x m. 121

( 1 ) Inter beneficia reservata et affecta aliqui ponunt hanc differentiam. Be- neficium reservatum hoc proprium habet, quod Episcopus perpetuo careat facultate illud conferendi, Beneficium affectum habet peculiare quod Episcopus conferre illud non possit, pro sola illa vice qua a Pontifice confertur.

» damus, ut uno vel altero eve- » niente casu, concursus ab Epi- » scopo sine ullo discrimine indi- » catur, nulla ad hunc actum pe- » tita venia vel licentia, quam no- » stris hisce litteris sibi tributam » Episcopi intelligant. » Quod au- tem doctissimus Pontifex iste per verba uno vel altero eveniente casu, loqui intelligeret de omnibus re- servationis casibus, ac proinde de casu devolutionis, faci ^'deprehendi- tur. Devolutio enim quaedam re- servatio est, et ipse Pius V in prae- citata Constitutione devolutionem ob negligentiam Episcoporum, ad reservationis caput reducit, ceu ex verbis ipsis eruitur. Praeterea nil aptius ostendit mentem legislato- ris, quam legis ratio ; quae certo in themate innuit legislatorem com- prehendere voluisse omnes casus. Et re quidem vera quaenam fuit ratio legis Pii V et legis Benedi- cti XIV? Eadem ratio , idemque finis utrumque movet Pontificem; qui per has constitutiones nil aliud voluerunt, quam ut curae anima- rum vacanti quamcitius per Episco- pos provideretur, et digniori con- ferretur. Ast Episcopus solus qui oves suas novit, exacto examine per concursum, potest praesentare magis idoneum, qui nempe et scien- tia et morum praestantia coeteros antecellat. Insuper in collationibus

reservatis sanctae Sedi, iuxta cit. Constitutionem, Episcopi indicere possunt concursum : quare nequi- bunt in casu devolutionis ob negli- gentiam Episcopi? Benedictus XIV Synod. Dioec, explicat suam con- stitutionem cum ait: « quo vero ad » cetera omnia beneficia curata ex » alio quocumque titulo, praeter » quam ratione mensis s. Sedi re- » servati, acta concursus ad Data- » riam mittant. » Per illa verba in omnibus. . . et alio quocumque ti- tulo omnes exceptiones respuit, id- circo intelligit etiam de reservatis iure devolutionis.

Reservatio beneficii, iure devo- lutionis, identitatem habet cum be- neficio affecto ( 1 ) , ergo quod dici- tur de qualibet beneficii curati re- servatione relate ad indiclionem con- cursus , dicendum est de reserva- tione iure devolutionis eiusdem be- neficii, quia aequiparantur in hoc ac proinde quod lex benedictina decrevit de uno, decrevit de alio.

Ergo si etiam in casu devolu- tionis beneficii curati ad s. Sedem, Episcopis data est facultas indicen- di concursum , iure Episcopus de quo in themate, illum indixit. Ve- rum quid faciendum foret, si Epi- scopus in negligentia sua perseve- rasse!? Iussu R. Pontificis concur- sus per ipsum Episcopum indi- cenda erat. Hoc idem Episcopus