122 De causa Beati Eugenii III

cultum ratum habere et suprema auctoritate sua confirmare dignetur ».

Quod si apud Clerum et populum dictarum dioecesium

Beatus Eugenius forte ignoretur, id dici non posse de Pisana

dioecesi cuius Clerus et populus ipseque Archiepiscopus cl.

mem. et cultum foverunt et confirmationem efflagitarunt.

Denique quod unus testis ex Cisterciensi familia opinatus

sit verum cultum ecclesiasticum stricte acceptum nunquam

tributum fuisse Eugenio in Cisterciensi Ordine, indigere expla-

natione, quam idem dederat testis. Ait enim : « hic adnoto,

« adesse positiva indicia, quibus in Ordine nostro nunquam

« dictum fuerit Officium Divinum, neque Missa celebrata,

« neque Responsorium in laudem huius Beati ». Hunc litur-

gicum cultum intellexisse testem; non vero cultum hactenus

probatum, quem ipse immo confirmaverat ex assidua lectione

Menologii in tricliniis aut Capitulis Ordinis Cisterciensis, in

quo die octava iunii legitur B. Eugenius III; ex imaginibus Eugenii Sanctorum insignibus decoratis in coenobiis expositis,

et in templis super ipsis altaribus inter alias Sanctorum ; ex

acceptione nominis Eugenii a Monachis et Monialibus tam-

quam in patronum quando monasticum habitum suscipiunt.

His aliisque pluribus deductis, propositum est

Dubium

« An sententia lata ab Emo et Rmo Cardinali Urbis

« Vicario iudice Ordinario super immemorabili cultu praedicto

« Servo Dei praestito, seu super casu excepto a Decretis sa:

« me: Urbani Papae VIII, sit confirmanda in casu et ad effe-

rt ctum de quo ag i tur» .

R ESOLUTIO. S. Rituum Congregatio, causa rite cognita, die

28 septembris 1872 respondere censuit: affirmative: quam Resolutionem SSmus Pater ratam habuit et confirmavit die

3 Octobris eiusdem anni, atque de more emissum est Decretum

quod infra referam.