APPENDIX II. 123

ecclesiastico viro harum rerum pe-

rito, ut cum illo subinde colloquatur,

atque charitatis et patientiae spiritu,

induens se,satagat eumdem illumina-

re et ad bonam frugem deducere,ìn-

vocato quidem ante auxilio ab alto.

» Canonicus N. ob suam longae-

vam aetatem reminisci illius temporis

deberet, quo Napoleon T. Ecclesiae

Romanae Dominia armis invasit.

Reminiscetur etiam p r o t e s t a n t i u m

Pii YII . ac dein excommunicationis

quam hic in usurpatores immisit.

Non igitur nova doctrina est, nec

paucis abhinc annis inducta, ut ipse

opinatur, sed antiqua.

»Imo antiquissima.Perlegat opus

Orsi Sovranità temporale dei Pon-

tefici cum notis Genuit item Brunen-

go : Sovranità'temporale dei Papi:

item opusculum Steccanella II valo-

re e la violazione della dichiarazione

pontificia sul Dominio della S. Sede:

item Sellarmi ni De Romano Ponti/i-

ce L 5. e. 9. et praesertim Theiner

opusculum quod inscribitur / due

Concilii generali di Lione e di Co-

stanza intorno al Dominio temporale

della S. Sede. (\) Et si ille t'urtasse

ignoret Theiuerii opusculum, ad

utriusque Concilii Acta recurrat.

Noverit, in Concilio Lugdunensi

primo, Innocentio IV. Pontifice, ut

acerrimo bello, quod Fridericus II .

contra Ecclesiam et in civilem eius

dominatum gerebat, finis impone-

retur, postquam compertum fuit,

(1) Peilegi etiam nunc poterit opus recens editum Roskovany, Romanus Pon- tifex. Tom. F. ubi exhibentur Documenta de civili Principatu a saeculo IV. ad annum MDCCCLXV.

excommunicationem iam pridem in

ipsum latam nihil profuisse, cum imo

eius scelera et usurpationes iugiter

crevissent, quippe qui nonnullas Ro-

manae Ecclesiae urbes invaserat, uti

ibidem in sententia contra eum lata

legitur possessiones quoque Romanae

Ecclesiae, videlicet Marchiar», Duca-

tum Benevcntamtm . . . Patrimonium

B. Petri, noverit inquam, Fridericum

coram Patribus et Regum Oratoribus

et coram suo ipso Defensore, regno

sollemniter expoliatum esse. Hic so-

lemnis Romani Pontificis, et Concilii

oecumenici actus legitimitatem et

vetustatem dominationis temporalis

S. Sedis evidenter demonstrat, et

confirmât eiusinviolabilitatem, con-

venientiam, necessitatemque. Discet

praeterea, in Concilio Constantienst

ratione haud minus solemni confir-

matum item atque sancitum fuisse

civilem S Sedis dominatum per con-

demnationem propositionum Viclef-

fi, quarum xxx.ni bis erat verbis con-

flat a «Silvester Papa et Constantinus

Imperator erraverunt dotando Eccle-

siamn qua quidem condemnatione,

Concilium ipsum omnium Ecclesiae

possessioni!m legitimitatem simul

agnoscebat, eius praesertim pos-

sessionis, quae omnium nobilissima,

maximeque utilis et necessaria est

Romano Pontifici ad liberum atque

absolutum spiritualis suae potesta-

tis exercitium, cuiusmodi est tempo-

ralis eius dominatus. Sed facto etiam